2. Evim

Bu okula başladığım ilk gün hayatımda bazı şeylerin değişeceğini düşünüyordum. İlk başlarda buraya alışmamın çok zor olduğunu hissettirmiştim kendime fakat bu okula alışamazsam bir sonraki sene 8. sınıf olacaktım ve benim için içinden çıkılmaz bir hal alacaktı bu durum. Bu nedenle yeni arkadaşlıklar kurdum, derslerime odaklandım ve ne olursa olsun mutlu uyanıp okula gülerek gitmeye çalıştım. Kendimce “alışma süreci” olarak adlandırdığım senenin 7. sınıf serüvenimin ardından 8. sınıf öğrencisi oldum. Başımızda kocaman bir TEOG yükü vardı. Neyse ki hayatımda tanıyabileceğim en mükemmel öğretmenlere sahiptim. Bu kocaman seneyi daha düşe kalka hep beraber geçirdik. Liseye başlıyordum ve çok heyecanlıydım. Geçirdiğim iki seneyi çok kısa anlattım ve size şu an içinde bulunduğum hazırlık sınıfımı, arkadaşlarımı anlatmak istedim çünkü bu sene mükemmel arkadaşlara sahibim.

                            

Bu seneye çok ön yargıyla yaklaştım. Başlamadan önce hep kafamda bir sürü soru işaretleri vardı. Acaba zor olacak mı, arkadaşlarım nasıl olacak, öğretmenlerimi sevebilecek miyim? Kafamı bulandıran bu soruların cevabını daha ilk günden almıştım. Herkes çok yakın, öğretmenler mükemmel… Geriye kalan tek şey derslerime odaklanmaktı onlar da zamanla oturuyor zaten. Size arkadaşlarımı anlatmak istiyorum her biri mükemmel insanlar.

       

Bu kısacık zamanda o kadar sevdirdiler ki kendilerini bana. Herkesle teker teker çok güzel anılarımız var. İçinde bulunduğum ortam çok iyi. Her sabah geldiğimde mutlu oluyorum. 2. evimmiş gibi hissediyorum burayı. Sanki herkes ailem gibi oldu bu 3 senede. Hep lisede arkadaşlarımın daim olmasını istemişimdir. Umarım istediğim gibi olur. Arkadaşlık kurmaya karar verdiğim insanlar gerçekten çok iyiler ve ben bunun doğru bir karar olduğunu düşünüyorum. İyi ki tanımışım diyebileceğim insanlar hepsi.

Dilara, İdil, Zeynep, Sude, Kubilay Ahmet… Hepsi her zaman yanımda oldu ve bundan sonra da olacaklarına eminim.

Bunları size neden anlattım? Çünkü Beştepe, bize sağladığı akademik başarının yanında bir şekilde sosyal yaşantımız için de çok faydalı şeyler öğretiyor. Okulumu sevmemin belki de bir nedeni bu. Bizimkiler gibi nice arkadaşlıklar var okulumuzda ve ben onların da bozulmayacağına inanıyorum. Dediğim gibi akademik olarak çok fazla şey katıyoruz benliğimize fakat diğer yandan bir birey olmayı da, insanlarla iletişim kurmayı da, gerek çok yakın arkadaşlık yapmayı da öğreniyoruz. Okul çatısı altında olan her insan ailem gibi. Okulun başındaki ön yargılarımı kırabildiğim için mutluyum. İyi ki burdayım. Kendime her geçen gün daha çok şey katabiliyorum ve mükemmel arkadaşlıklar kurdum. Bu yüzden okulumu seviyorum.

 

(Visited 160 times, 1 visits today)