Arkadaş

Merhaba,

Adım Aslı. Memnun oldum.

Her zaman son derece normal bir kızdım. Normal hayatını yaşayan normal bir kız. Ve açıkçası buna alışmıştım. zaten hayatım boyunca sıradan kız olmuştum. Hani o filmlerde gördüğünüz figüranlar olur ya, evet, ben onlardanım. Ana karakterin yanındaki tek görevi ana karaktere yardımcı olmak olan figüran.

Tabii ben hayatım boyunca tek görevimin o sarışın, erkeklerin sevmeyi sevdiği kızların yanında ona destek veren karakter olmasını reddetmiştim. Ne benim yanımda olması için bir arkadaşa ihtiyacım vardı ne de beni koruyacak bir sevgiliye. Kendi arkadaşım olabilirdim, kendimi koruyabilirdim.

İlk zamanlarda zordu, tahmin edebileceğiniz üzere. Zorbalarla ve kendini üstün sanan erkeklerden uzak durmak. Ama zamanla alıştım. İnsanları umursayamaz hale geldim, bu güzel bir şey. Hissetmemek. Bir tür süper güç gibi.

Okul yılının başlangıcıydı. Okula birkaç yeni kişi gelmişti. Umrumda değildi tabii. Her yıl yenileri gelir.

Fizik dersindeydik, ilk gün olduğu için video izliyorduk.

“Selam. Ben Volkan!”

Birinin omzumu dürtmesiyle ona döndüm ve yeni gelen çocuklardan biri gülümseyerek bana bakıyordu.

“Aslı.” dedim kısaca

“Merhaba Aslı! Şey…biraz sesiz gibisin, bir sorun varsa bana söyleyebilirsin. Kimseye söyleyecek değilim.”

Saçma olduğunu bilerek ona baktım. Saçmaydı çünkü hiç kimseye güvenmeyen biri olarak, Volkan’a bakmak bile içimi ısıtmıştı. Tuhaf bir sempatikliği ve sıcaklığı vardı. Tuhaftı.

Bir şeyim olmadığını söyleyip önüme döndüm ve o gün başka hiçbir şey olmadı.

Haftalar geçti ve her nasılsa Volkan her seferinde benimle konuşmak için bir yol buluyordu. Konuşmaya başladık. Sonra mesajlaşmaya. Arkadaştık. Bir arkadaşım vardı ve…bu güzel bir histi. Volkan hep oradaydı. Hep gitmesinden korktum, hiçbir zaman ona karşı romantik duygular beslemedim ama sevdiğim birinin gitmesini kaldırabilir miydim bilmiyorum. Hiç gitmedi.

Tuhaf bir şekilde onu seviyordum. Arkadaşça.

Gördüğünüz gibi, isterseniz sıcak biri olun, isterseniz benim gibi soğuk. Kimseye ihtiyacınız olmasa bile, hayattaki en güzel şey, tüm kusurlarınızı bilmesine rağmen sizin hala muhteşem olduğunuzu düşünen biri olmasıdır.

Losing Brain Function
(Visited 35 times, 1 visits today)