DAVETSİZ MİSAFİR

DAVETSİZ MİSAFİR

Anneleriyle yaşayan iki çocuk varmış ama çocukların babaları yokmuş. Babaları, iki kardeş küçükken anneleriyle bir takım sorunlar yaşamış ve bir gece çocuklarını ve karısını bırakmak zorunda kalmış. Kardeşlerin anneleri de hep “babanız öldü” diyerek çocuklarını büyütmüş.

Bir sabah kapı çalmış ve davetsiz bir misafir gelmiş. Gelen kişi, parası az olanlara yardım eden bir kurumdan geldiğini söylemiş. O an anneleri o kişiyi kocasına çok benzetmiş ama bir şey söylememiş. O gece, anne uyuyamamış. Ertesi sabah, kocasının numarasını aramış. Biri telefonu açmış, o kişinin kocası olduğunu hemen anlamış. Sesini duyduktan sonra hemen telefonu kapatmış ve telefona çıkan kişi de kimin aradığını bilmeyip şaşırmış. Arayan kişinin numarasını geri aramış. Anne bu sefer özellikle açmamış. Anne, tanıdığı bir telefoncuya gidip “beni arayan kişinin adresine ulaşabilir misin?” demiş. Telefoncu da ulaşabileceğini söyleyerek, araştırmaya başlamış. Adrese ulaştıklarında, anne adrese gitmiş ve kapıyı çalmış. Kapıyı açanın kocası olduğunu görünce, anne kendisini tanıyıp tanımadığını sormuş. Kocası da hatırlamadığını söylemiş. Anne sinirlenerek “ben senin yıllar önce terk ettiğin karınım” demiş. Neden evden gittiğini ve çocuklarını terk ettiğini sormuş. Adam cevap verememiş. Anne, babalarını eve yemeğe davet etmiş. Adam eve gelmiş, yemek yerlerken çocuklar da gizlice konuştuklarını dinlemeye başlamışlar. Çocuklar, konuşmalardan adamın babaları olduğunu anlayıp annelerine küsmüşler. Sonra da odalarına çekilmişler. Babaları gittikten sonra annelerine neden babalarının evden kaçtığını söylemediğini sormuşlar. Anneleri de onların bilince üzüleceklerini düşündüğü için söylemediğini açıklamış. Çocuklar da annelerini anlamış ve özür dilemişler. Sabah olunca anne kocasını aramış ve şöyle demiş; “çocuklar senin onların babaları olduğunu biliyorlar.” Baba ise “peki ne yapacağız?” demiş…

Birkaç gün geçtikten sonra babanın aklına bir fikir gelmiş, bir gün çocukları alıp lunaparka götürmüş. Birlikte çok eğlenmişler, sonra da babaları onları dondurmacıya götürmüş. Çocuklar babalarını sevmeye başlamışlar. Babaları çocukları eve bıraktıktan sonra, annelerini akşam yemeğe davet etmiş. İkisi de eski günlerini ve aslında birbirlerini ne kadar çok sevdiklerini hatırlamışlar. Tekrar evlenerek, mutlu mesut yaşamaya başlamışlar.

(Visited 138 times, 1 visits today)