Yağmurlu bir sonbahar günüymüş. Mevsimin de son günüymüş. Sonunda sonbahar bitmiş. Kaldırımda yürüyen bir çocuk varmış. 11 yaşındaymış. Adı Çırt’mış. Çırt da bu adından sıkılıyormuş ama adını değiştirmek de istemiyormuş. Çırt okulun ilk günü bir arkadaş edinmiş. Birbirlerini çok sevmişler. Hatta en iyi arkadaş olmuşlar. Bir gün Çırt en iyi arkadaşı Kırt’a herkesin önünde çok utanılacak bir şaka yapmış. Herkes Kırt’la dalga geçmiş. Kırt da ona çok sinirlenip küsmüş. Ama yine de onu hala seviyormuş. Onun için Çırt’a çok bir şey diyememiş. Çok üzülmüş. Çırt pes etmeyip Kırt’ın kalbini yeniden kazanmak için elinden geleni yapmış. Ama Kırt kabul etmemiş. Sonun da Çırt Kırt’ın kalbini kazanamayınca üzülmeye başlamış.
Annesine doğruları söylemiş. Annesi bunun bir şaka olduğunu sanmış. Ama sonunda şaka olmadığını anlayınca oğluna kızmış. Çırt Kırt’ın kalbini kazanacağını annesine söyleyince annesi daha rahatlamış. Çırt tam 5 hafta çalışmış. Arkadaşına bir daha yapmayacağına söz vermiş ama Kırt hala anlamamış gibi yapıp kabul etmemiş. Çırt sonunda Kırt’a “Eğer kabul etmezsen artık seninle barışmak için uğraşmayacağım, bir hata yaptım, pişman oldum, çok özür diledim, affetmeliydin” demiş. Tabii ki Kırt yine arkasını dönüp gitmiş.
Aradan 3 gün geçmiş. Çırt sırasının üzerinde bir not bulmuş. Notta “Barışalım mı?” yazıyormuş. Çırt Kırt’ın hala kendisini sevdiğini anlamış ve yine en yakın arkadaş olup mutlu mutlu yaşamışlar. Çırt arkadaşlarını üzmeden şaka yapmayı öğrenmiş. Kırt da affetmeyi öğrenmiş. Siz de arkadaşlarınıza kötü şakalar yapmayıp iyi geçinin. 😉 “Zorba olma, KANKA ol!”