Başka Bir Paranoya
Dünyada, yapay zekanın gelişmesiyle birlikte pek çok fabrika eskiden insanların yaptığı işleri hata payını sıfırlaması sebebiyle makinelere devretti. İleride insan eliyle yapılan nerdeyse bütün işlerin yapay zekaya sahip makineler tarafından yapılacağı tahmin ediliyor. Bazı insanlar, yapay zekanın insanların yaptığı işleri yaptığı için, insanların işsiz kalacaığını öne sürüyor. Bu paranoya, Amerika gibi ülkelerde uzun süredir hakim ve bunun teknolojinin gelişmini engelleyeck seviyeye geldiğini bile söyleyebiliriz. Bazı insanlar otomasyonun aşırıya kaçtığını savunurken, bazı insanlar da bunun üretkenlik artışı için gerekli olduğunu savunuyor.
Öncrlikle şunu söylemek gerekir ki; otomasyon fabrikalarda makinelerin kullanılcağı yerlerde çalışan insanları bir süreliğine işsiz bırakacak ancak bunun farklı boyutları da var. Kapitalizmin en iyi yanı; çeşitli yenilik veya krizlerde bunlara adapte olması ve adapta olayanların elenmesi. Adapte olabilen insanların getirdiği üretim artışını önceki endüstriyel devrimlerin sonrasında da gördük. Günümüze gelecek olursak, dediğim gibi kapitalizmden insanlar bu yeniliklere ayak uydurmanın bir yolunu bulur ve yapay zeka konusunda da işsiz kalan insanları yeni sektörlere yönelterek bu sorunun çözülmesini öneriyor bazı insanlar. Elbette, bir fabrika işçisi bir mühendisin yaptığı işi yapamaz. Bazı insanlar bu sorunu, gelecek jenerasyonları üniversite eğitimi almaya teşvik ederek bu insanları yapay zekanın yaptığı işi yapmak yerine yapay zekayı yapmasını sağlayacağı düşünülüyor.
Yapay zekayı en çok kullanna ülkelerden olan; Japonya ve Güney Kore‘inn pandemiden önceki son yıllardaki işsizlik oranlarına bakarsak ülkelerde bunun getirdiği çok büyük sorunlar olmadığını görürüz. Elbette, bu ülkeler bazı ülkelerden halkının eğitim seviyesi bakımından üstün ancak yapa zekayı yakın dönemde endüstrilerine adapte edecek ülkelerde de eğitim seviyesi benzer düzeylerde. Bazı ekonomistler yapay zekanın yaratabileceğe işsizliğe karşın bir evrensel temel gelir modeli teklif ediyor. Bu model belli bir gelir düzeyi altındaki herkese işsizlik rriskine karşın temel bir gelir vermeyi öngörüyor. Bu modelin elbette, yapılması zor ancak yapay zekanın getirdiği sanayideki verimlilik artışı ve bunun getirdiği gelir artışı ile böyle bir model mümkün.
Sonuç olarak, bazı ülkelerde yapay zekanın işsizlik yaratması mümkün ancak bu iyi bir şekilde yönetilirse bunun halkın refah seviyesini ciddi bir şekilde etkilemeyeceğini düşünüyorum. Yapay zekanın getirdiği ekonomik katkılar sayesinde bunun yaratacağı kısa vadeli işsizliği de çözmek mümkün. Uzun vadede ise halkın eğitim seviyesi artırmak işsizlikten kaçmanın yegane yolu diyebiliriz çünkü kas gücü gerektiren işlerde çalışan insanlar işsiz kalacak ve bunun devam etmesi bir işsizlik döngüsü oluşturur o sebeple bu insnların çocuklarına iyi bir eiğtim vererek onları bu sektörden kurtarmak kalıcı bir çözüm olacaktır.