Dünyadaki her ülkenin işçilerinin çalışma saatleri birbirinden farklı. Her ülkenin çalışma şartları birbirinden farklı. Peki, dünyadaki çalışma saatlerinin standart olması mümkün mü veya mantıklı mı?
Haftalık çalışma saatlerine bakarsak coğrafi konumun ve ülkedeki nüfus yoğunluğunun çalışma saatlerinde büyük bir etkisi olduğu rahatça gözlemlenebiliyor. Örneğin, Güney ve Doğu Asya ülkelerinde genel olarak haftalık çalışma saatlerinin dünyanın geri kalanının ortalamasına göre daha yüksek olduğunu gözlemleyebiliyoruz. Bu ülkelerin ortak bir özelliği var. Metrekare başına düşen insan sayısı yüksek ülkeler bunlar, bu da hizmet sektöründe ihtiyacı karşılanması gereken daha fazla insan, tarım sektöründe doyurulması gereken daha fazla insan demek oluyor. Ayrıca, bu bölgedeki Hindistan ya da Vietnam gibi ülkelerin üretim teknolojilerinde pek gelişmiş olduğu söylenemez, bu yüzden aynı işi üretim teknolojileri daha gelişmiş olan ülkelere göre daha uzun sürede yapmaları gerekiyor. Bu sebepler ve daha fazlasından dolayı da otomatikman haftalık çalışma saatlerinin yüksek olması bekleniyor bu ülkelerde.
Haftalık çalışma saatlerinin en düşük olduğu ülkelere bakarsak ise ilk sıralarda çoğunlukla Avrupa ülkelerinin olduğunu görebiliriz. Spesifik olarak çoğunluklar Batı ve Kuzey Avrupa ülkeleri. Bu ülkelerde metrekare başına düşen insan sayısını bakarsak çok rahat bir şekilde görebiliriz ki dünyanın geri kalanına göre daha düşük bir nüfus yoğunluğu var. Doyurulması gereken, hizmet edilmesi gereken daha az insan demek oluyor bu. Bu ülkelerin başka bir ortak özelliği ise üretim teknolojilerinde çok gelişmiş ülkeler olmaları. Örnek olarak, bu ülkeler artık tarımda makineleşmiş ülkeler. Bu yüzden daha kısa sürede çok daha verimli ürünler üretebiliyorlar. Aynı şekilde, sanayi sektöründe makineleşmiş, robotlar kullanmaya başlamış ülkeler bunlar. Böylece insanın üzerine düşen pay azalıyor ve üretim çok daha kısa sürede yapılmış oluyor. İnşaatlarda malzemeleri elle taşımıyor bu ülkelerdeki işçiler, makineler hallediyor. Bunlar gibi daha birçok örnek verilebilir.
Haftalık çalışma saatlerine bir başka etken ise ülkelerin ekonomik durumu. Yazımın önceki kısımlarında Avrupa ülkelerindeki çalışma ve üretimin ne kadar makineleşmiş olduğunu söylemiştim veya bazı Güney ve Doğru Asya ülkelerinde üretim ve çalışmada makineleşmenin ne kadar az olduğunu söylemiştim. İşte, aslında bu makineleşmeyi etkileyen en temel sebep ülkenin ekonomik durumu. Avrupa ülkelerinin ekonomik durumlarına bakarsak kişi başına düşen milli gelirin diğer dünya ülkelerine göre ne kadar yüksek olduğunu görebiliriz. Ve bu nedenle üretimde makineleşme çok yüksek. Az çalışma saatleri olan ülkelerdeki işçilerin kazançlarını, çok çalışma saatleri olan ülkelerdeki işçilerin kazançlarıyla kıyaslarsak aslında görebiliriz ki az çalışma saati olan ülkelerdi işçiler daha fazla çalışma saati olan işçilere göre çok daha fazla para kazanıyor. Bunun da en büyük sebebi ülkelerdeki ekonomik durumdur.
Tabii, bahsettiğim etkenlere göre arada kalan bazı ülkeler de var. Örneğin, Japonya. Japonya, nüfusu metrekare başına yoğun bir ülke ama aynı zamanda ekonomik olarak da çok güçlü bir ülke. Peki, Japonya’daki çalışma saatleri nasıl? Yüksek nüfusunun ihtiyacı fazla ancak ekonomik seviyesinden dolayı üretim ve çalışmada gayet makineleşmiş bir ülke. Japonya’nın haftalık çalışma saatlerinde dünyada orta sıralarda yer alıyor. Bu da bahsettiğim etkenlerin doğruluğunu kanıtlayan başka bir örnek.
Sonuç olarak, dünyadaki bütün ülkelerin ekonomik durumları, teknolojik gelişmişlik seviyeleri ve nüfus yoğunlukları farklı. Bu nedenlerden ve daha birçok nedenden dolayı dünyada standart bir çalışma saati uygulanması çok saçma ve mantıksız olur, birçok zararı olur.