O zamanlar kafam çok karmaşıktı.Ne yapmam gerektiğinin bilmiyordum.Düzgün kararlar veremiyordum.Hayat sıkıcılaşmıştı,sanki yaşamıyordum.Mutlu olduğum zamanı hatırlamıyorum.Sorun ise nedenini bilmememdi.Hayatım çok sıkıcı bir şekilde akıp geçiyordu.Kendi kendimi eğlendirmeye çalışıyordum.İşe yaramıyordu.Beni eğlendiren bir şey bulmalıydım.
Kafamda yeni aldığım şapkam ile sokakta yürüyordum.Hiç beklemediğim bir anda yoldan geçerken tanımadığım bir adam bana omuz atıp şapkamı düşürdü.Dönüp baktığımda yürüyüşünün hızlandığını gördüm.Her ne kadar sinirlensem de umursamadım.Başımı belaya sokacak zamanım yoktu.Bir an önce blog yazımı yazmam gerekiyordu.Bugün son gündü.Her seferinde son güne bırakıp,yazmakta zorlanıyordum.Eve vardığımda saat tam on sekiz idi.Hemen bilgisayarıma geçip blog yazımı yazdım.Saate baktığımda on dokuz otuz olmuştu.Neyse ki yetiştirdim diye düşünürken ödevimin olduğu aklıma geldi.Akşam yemeğimi yiyip ödevime başladım.Bütün işlerimi bitirdiğimde saat on bir olmuştu,biraz oyalanıp yattım.Hayatım çok sade geçiyordu bu hayatla kendimi mutlu hissetmiyordum.Hayatımda eğlenceli bir şey olmalıydı diye düşünürken basketbolu özlediğimi düşündüm.Antrenmanlarına gitmeye üşendiğimden basketbolu bırakmıştım.Zaten bıraktığımdan beri yedi kilo aldım.Basketbolun hayatımdaki önemini öğrenmiş oldum.Sıkıldığımda basketbol oynayarak stres atıyordum.Yeniden basketbol oynamaya başladığımda kendimi daha rahat hissetmeye başladım.Bir an önce yaz tatilinin gelmesini bekliyordum.Her ne kadar okulda arkadaşlarımla eğlensem de okula gitmeyi sevmiyordum fakat gitmediğimde yalnızlıktan dolayı çok daha sıkılıyordum.Çözüm yolu yoktu.Bu seneyi bir an önce itirmek istiyordum.Ertesi sabah kalktığımda kendimi susuz hissediyordum ve sabahın köründe 1 litre su içtim.Çok su içtiğimden kahvaltı yapasım yoktu ve okula öylece gittim.İlk dersi uyanmakla gerçirdim.İlk derslerden hiçbir şey anlamıyordum kırk dakika uyanmaya çalışmamla geçiyordu.İkinci dersin sonunda karnım acıkmıştı bile tenefüste tost alıp karnımı doyurduktan sonra bugün sözlü olacağımızı öğrendim.Her ne kadar çalışsam da eksi almıştım.Son anda söylenen sözlüler beni deli ediyordu.Listede on eksim olmuştu ve bu eksiler bizim notlarımızı etkiliyordu.Basketbola başlamak istediğimi koçuma söylediğimde buraya gir çık yapmanı istemiyorum dedi.Kısaca takıma almıyorum dedi.Her şey berbat gidiyordu.Ama basketbolu bırakmadım başka takımda oynamaya başladım.Derslerimdeki kötü sonucuma çözüm bulmam da zor olmadı,sadece planlı yaşamayı öğrendim.Kendi kendime plan kurup uyguladığımda hayatın eğlenceli geldiğini fark ettim.Ne diye bu zamana kadar bunca şeyleri çektim.Artık blog yazılarım da son günlere kalmıyordu.Hep 350 kelime yazmakta zorlanırkendört yüz hatta beş yüz kelime yazdığım olmuştu
Plan yapmanın hayatımı ne kadar değiştirebileceğine tanık olmuştum.En önemlisi de bunca hatalarımı unutup kendime yeni bir stil oluşturmamdı.Önceki ben bir işe yaramaz olarak bilinirken bu düşünceyi silmem beklediğimden kolay oldu.Bunu yaparken hiç arkama bakmadım.İşte bu yüzden başarmıştım.