Bu okula başladığım ilk günden her şeyin farklı olacağını ve hayatımın değişeceğini anlamıştım. Bu okula başlamadan önce sinirli, ergen hatta agresif olarak adlandırabileceğimiz bir insandım.Cıvık ve saçma ayrıca garip hareketlerim vardı. Fakat her şey, okulumun kişisel gelişim için düzenlediği söyleşiye katılan psikoloji öğrencisiyle değişti.Başak Abla. O gün hem kendini geliştirmek hem de bizimle yaşı en yakın kişi olduğu için oradaydı. Ancak eğer biri bana onun bir öğrenci olduğunu söylemeseydi 10 yıllık bir psikolog olduğuna yemin edebilirdim. Sakinliği ve anlayışlı konuşma biçimi beni kendine bağlamıştı, dediklerini pür dikkat dinledim. En son soru sorma kısmına geldiğimizde ona okuduğu okulu sordum o da cevap verdi. Hem şaşırmış hem de mutlu olmuştum çünkü ablamla aynı okulda okuyormuş.Eve geldiğimde ilk iş ablama yalvarmaya başladım, başlarda “Seninle uğraşamam, dersim var benim.” tarzı şeyler söylese de sonunda ikna olmuştu. Cumartesi buluşacaktık.Kampüsün kafesinde oturup birer çay içtik. Konuşmayı o başlattı.İlk soruyu sordu “Ablan söyleşiden çok etkilendiğini söyledi, nedir seni bu kadar meraklandıran?” utanarak cevap verdim ” Şey… Ben normalde böyle konuları sevmem hatta aşırı yetişkince buldum ama sen yaşımız yakın olmasına rağmen psikolojiye aşırı yakın bakıyorsun, nedeni ne?” gülümsedi ve ardından çayından birkaç yudum alıp cevap verdi “Cevap vereceğim ama ters ters bakmak yok, ben de bilmiyorum ama bir zamanlar tıpkı senin gibi fazlasıyla ergen bir kız çocuğuydum” dedi. Resmen şok olmuştum ayrıca bu cevap beni hiç tatmin etmemişti. Nasıl olurdu da neden sevdiğini bilmezdi? Düşündüm ve bir soru daha sordum “Madem sen de sevmiyordun nasıl sevmeye başladın öyleyse?” diye sordum, oda aynen şöyle cevap verdi “Bir kitap vardı , İyi hissetmek diye , üniversite sınavına girdiğim dönem okumuştum ve o kitap beni çok etkiledi.” dedi. Eve dönmeden ilk iş gidip kitabı aldım ve okumaya başladım. Anlamadığım çok kelime vardı ve bazı cümleleri yaklaşık 5 kez okumuştum.. En sonunda bir karar verdim. Ben psikoloji okuyacaktım! O yıldan itibaren iyi bir okulun psikoloji bölümünü kazanmak için çalıştım ve en sonunda kazandım. Yıllar sonra Başak Abla’yı hiç görmemiş olmak beni üzmüştü ama şu an tek farkımız benim söyleşiye 2 saat sonra katılacak olmam.