İçindeki Yalnızlık

Anlatmanın bir çeşit büyü olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden kitaplar ona büyülü geliyordu. Tavan arasındaki o büyük ve tozlu kitabı açtığında bu düşüncelerin gerçek olduğunu gördü. Çünkü biliyordu ki bir arkadaşına anlatsa buna pişman olacaktı. İnsanların tek yaptığı şey onun için üzülmek ya da acımak olurdu.Zaten başka ne yapabilirlerdi ki? Yine de hiçbir sorun yokmuş gibi eğlenmek varken kim buna kafa yormak isterdi? Zaten üzülmek için yeteri kadar zaman harcıyordu bunun üstüne bir de arkadaşlarının düşüncelerini dinlemeye zamanı yoktu.

Bazı kişiler kitaplara anlatmayı saçma bulurdu ama ona mantıklı geliyordu. Arkadaşlarına yük olmaktansa içinde tutardı daha iyiydi. Nasıl olsa onlar onun durumunda olmadığı için çok anlayamayacaklardı. Evet biliyorum denerlerdi ama bunla kısıtlı kalırlardı. Kendilerine ders çıkarmaya çalışırlardı. Zaten tek yaptıkları bu değil miydi? Herşeyi kendilerine bağlarlardı. Seni çok sevdiğini iddia ederler, senin için ne kadar acı çektiklerinden bahsedecekler ama bu yine onlar hakkında olacak. Senin içinde sakladığını düşündükleri kahkahayı dudaklarına ulaştırabilme ihtimalini, bunu başaran kişi olmayı sevecekler. Sende sevdikleri şey hep kendileri hakkında olacak yani.

Gülümseyemediğini fark ettiklerinde abarttığını ya da kendini bilerek üzdüğünü söyleyip seni suçlayacaklar ve sen onca zaman onları incitmemek için kendi kendini yaralarken onlar, bir gün seni terk edip giderken iki kez düşünmeyecekler. Hep terk ettiler, her zaman terk edecekler. Ama sen her zaman kötü olmaya devam edeceksin. Seni bir çamur gibi işleyemediklerini fark ettiklerinde ellerini kirlettiğin için hesabını senden soracaklar ve yine suçlu sen olacaksın onlar da hep polis.

Bir gün birisi çıkacak polis olmasına rağmen seni yakaladığında suçuna ortak olmak isteyecek. Kelepçe takmak yerine o kelepçelerden kaçmayı öğretecek. Belki onlardan kaçmayı öğrenirsen kendini daha iyi hissedeceğini düşünecek. İlk defa birisi kendi çıkarı için bir şey yapmayacak. Sırf seni düşündüğü, önemsediği için olacak. Her düştüğünde seni tutmak için orda olacak, hatta tökezlediğinde bile orda olacak ve sen kendini kaybedeceksin. Kendini onda bulacağını bile bile bunu yapacaksın. Sonunu düşünmeyerek onun olduğu yerlere gideceksin onun seni takip edeceğini bile bile. Karşılaşmışsınız gibi olacak ve şaşırmış taklidi yapacaksın. Sana bir şey hissettirebilmenin mutluluğuyla hayatına devam edecek. Onu öldürme planlarından habersiz…

(Visited 511 times, 1 visits today)