Renklere Bezenmiş Hayatlar

Yapılan bir araştırmaya göre, gülmek insanı daha yaratıcı yapıyormuş. Nasıl derseniz şöyle düşünün: kendi yaptığınız hatalara ve yanlışlara gülebiliyorsunuz. Bu harika bir şey değil mi … Yaratıcı olmamızı kısıtlayan şey kendi kendimize çizdiğimiz sınırlardır zaten, yoksa bizi yaratıcı olmamız konusunda kısıtlayan hiçbir şey yok kendimiz dışında. Bunu gülmekle nasıl bağdaştırdın derseniz kendi yanlışlarına,hatalarına gülebilen insanlar, kendilerini iyi bilen, tanıyan insanlardır. Kendilerini bilirler, neleri yanlış neleri doğru yaptıklarını bilirler. Bu yüzden kendilerine çizdikleri sınırları silmişlerdir onlar. Yaratıcılıkları sonsuzdur, onları kısıtlayan hiçbir kusurları yoktur, dikkat ederseniz kusurları yoktur demedim, onları kısıtlayan kusurları yoktur dedim. Kusurları elbette ki vardır ama kendilerinin bilincinde oldukları için gülüp geçebilme yeteneklerine sahipler, bu yüzden onları yaratıcılık konusunda kısıtlayacak hiçbir şey yok.

 

 

Bir diğer örnek ise diğer insanların esprilerine gülebilen kişilerin yaratıcılıklarının yüksek olduğudur. bunu ilk defa haberlerde gördüğümde ben de şaşırmıştım sonra düşündüğümde mantıklı geldi. Çünkü birinin esprisine gülebilmek o espriyi anlayabilmek demektir. Ne kadar çok insanın esprilerini duyarsan ve onları anlarsan- ki anladığın için doğal olarak gülersin- yaratıcılığını geliştirirsin. İlk duyulduğunda kulağa garip geldiğini biliyorum ama bu bilimsel olarak kanıtlanmış bir olay. Dikkat ederseniz diğer insanların esprilerini anlayıp gülen insanların kendi espri yapabilme yetenekleri de yüksektir. Bu da dolaylı olarak yaratıcılığa örnek değil midir zaten?

Konuşmak istediğim diğer bir konu ise robotlar. Neden bu konuyu bu yazıya ekledin diyebilirsiniz ama bu konu da gülmek ve yaratıcılığın ilişkisiyle ilgili olan önemli bir başlık. Çünkü yaşadığımız yüzyılda inanlar artık kendilerinin yerine robotları koymaya çalışıyorlar. ileride birçok mesleği robotların yapacağı söyleniyor ama iki meslek dışında. Bilin bakalım hangi iki meslek bunlar: psikolog ve ressam. Robotların neden psikolog olamayacağı şu anki konumuzla ilgili olmadığı için ben ressamlığı neden yapamayacaklarını anlatayım. Ressamlar yaratıcılıklarını kullanarak resimler yaparlar ve bazen ilham gelir ve tam o ilhamın geldiği anda o resmi yapman gerekir. Ve yapılan bir araştırmaya göre ressamlar en çok güldükleri anları anımsayarak resim yaparlarmış. İşte bizim konumuzla ilgili olan yer buydu. Robotlar gelecekte el kordinasyonluğu gerektiren her şeyi yapabilirler ama duygu ve yaratıcılık gerektiren ve yaratıcılığın bu kadar önemli olduğu ve ilhamın en çok gülündüğünde geldiği bu mesleği robotların yapması pek mümkün görünmüyor çünkü robotlarda bu bahsettiğim hiçbir özellik yok. ”Her ne zaman gülmek için bir fırsat olsa, ona katıl. Her ne zaman dans etmek için, bir fırsat olsa ona katıl. Her ne zaman şarkı söylemek için bir fırsat olsa, söyle. Ve bir gün yarattığın mutluluğu bulacaksın..”Osho. Bu söz şu an anlatmış olduğum konuyu fazlaca iyi özetliyor bence.Hayatta hiçbir zaman gülümsemeyi unutmamanız dileğiyle…

 

(Visited 63 times, 1 visits today)