Neden KÖTÜ bir işe girmekten korkarız ,neden aslında bizim yapacağımız bir meslek hakkında çevremizdekilerin düşüncelerini önemseriz ? bu yazımda bunlarının hepsine cevap aramaya çalışacağız bana kalırsa anlamaya başlamaya çalışmanın en kolay yolu en başına her şeyin başladığı zamanlara dönüp zincirdeki kopuk halkayı bulmak . En başından başlamak dediysem gerçekten en başı her şeyin başladığı ilk doğduğumuz ana kalbinizin dış dünyada ilk kez atmaya başladığı o değerli ana dönelim . Daha ne olduğunu bilinmez korkutucu ve bir o kadar da soğuk yere gözlerinizi yeni açıyorsunuz biraz soğuk ve aydınlık bu farklılıklar sizi ilk başta korkutuyor ve güvensiz hissettiriyor ama merak etmeyin baştan aşağıya mavi giyinen bir kadın sizi sonradan anneniz olduğunu öğreneceğiniz bir kadının kollarına bırakıyor ve o saniyeden itibaren size tarif etmesi zor hatta belki imkansız bir güven ve sıcaklık hissi veriyor. Annenizin kolları sizi ısıtıyor daha sonrası biraz hızlı geçiyor ve biraz daha büyüyorsunuz altı aylık oluyorsunuz. Daha kimin kim olduğunun nerede olduğunuzu ve buraların ne olduğunu yeni anlamaya başlarken kendinizi üzerinde makasından stetoskopa kadar çeşitli mesleklere ait objelerin bulunduğu bir örtünün üzerinde buluyorsunuz. Etrafınızda muhtemelen aile bireylerinizi ve anne ve babanızın arkadaşlarından birkaçınızı görüyorsunuz ve işin garibi bunca insan sizin hangi obje seçeceğinizi görmek için toplanmış aslında burada araya girip olanı açıklamak istiyorum anlatmaya çalıştığım bu etkinliğe diş buğdayı deniyor gerçek bir anlamı olmasa da amacı bebeğin seçtiği objeye göre ilerideki mesleğinin ne olacağına karar vermek . Neden size böyle alakasız ve saçma bir şeyi anlattığımı sorduğunuzu duyar gibiyim demiştim size en başından başlamalıyız. Aslında ilk başta saçma gelse de düşünmenizi istiyorum daha bu hayatın ne olduğunu kendinin ne olduğunu bilmeyen bir bebeğin mesleğine karar verilmesi için bir sürü koca insanın toplanması ve bu geleneğin yıllardır sürmesi sizce de meslek ve iş konularının baskısını çok küçükken bir bebeği omuzlarına yüklemenin başka bir yolu . Aslında bir bakıma bu yaşlarda yaptıklarımız okuduğumuz okullar girdiğimiz sınavlar hepsinin bir amacı var o da ileride yani büyüyüp kendi ayaklarımız üzerinde durmaya başlayacağımız o zamanda ayakta durabilelim ve güzel bir işi yapabilelim diye buraya kadar kulağa kötü gelmese de her şeyin bütün çabaların bir sonuca bağlanması yanında bir sürü baskı ve sorumluluk getiriyor mesela topluma göre iyi bir iş bulmak gibi . Hiçbirimizin inkar edemeyeceği gibi bizim toplumumuzda ve diğer toplumlarda da olduğu gibi bazı meslekler topluma göre iyi bazıları kötü olarak ayrılıyor. Eminim ki hayatınızda en az bir kez annenizin benim çocuğum doktor olacak ya da avukat olacak gibi sözlerinin duymuşsunuzdur. Bunun sebebi doktorların veya kastettikleri mesleklerin sahiplerinin onların gözünde iyi yaşantıları olması .Yani bunları demelerinin sebepleri bizleri önemsemeleri fakat bazen sanki ne yaptığımızı nasıl yaptığımızdan daha çok önemsiyorlar gibi yani onlara kalırsa doktor olsak yeterli başarılı veya başarısız olmamız onları etkilemiyor .Ama önemli olan yapış şeklimiz ve çabamız . Bana kalırsa başarısız bir doktor olmaktansa farklı bir işi en iyi şekilde yapmak çok daha değerli .Sosyal haklar aktivisti Martin Luther KING in dediği gibi “Eğer sizden sokakları süpürmeniz istenirse Micheangelo’nun resim yaptığı, Beethoven’ın beste yaptığı veya Shakespeare’in şiir yazdığı gibi süpürün. O kadar güzel süpürün ki, gökteki ve yerdeki herkes durup, burada dünyanın en iyi çöpçüsü yaşıyormuş desin.” 
Sadece Olması Gerektiği Gibi Yap
(Visited 47 times, 1 visits today)