Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu. Ne hissedeceğimi bilemiyordum. İçimde fırtınalar kopsa da bunu dışıma yansıtamıyordum. Sanki ruhum ve bedenim aralarındaki uyumu kaybetmişti. Yaşadığım […]
Devamını okuEtiket: #sessizlik
Boğulan Özgürlüğün Kapıları
Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu. Hep içime atarak kendimi yok sayıyordum. Biliyordum yapamazdım böyle, yapmamalıydım. Ama içimde kopan fırtınalara söz geçiremiyordum… İşte böyle […]
Devamını oku
Yıldızları Görmeyi Diledim
Her yer ve herkesin sessizleştiği bir yeri arzular oldum. Anılarına mahkum kalmış, geçmişin izlerinde yaşamayı alışkanlık haline getirmiş bir kişi oldum. Etrafımın sessiz olmasını diledim, […]
Devamını oku
Kapının Arkasındaki
Bilmediğim bir yerden gelen bir sarsıntıyla uyandım. Kararsız duygularla yatağımdan doğrulurken duvardaki saatten saatin çoktan on biri geçmiş olduğunu gördüm. Yavaş şüpheci adımlarla banyoya doğru […]
Devamını oku
O Gerçekti
Bir Pazartesi sabahıydı, hava her zaman ki gibi bulutluydu. Sıkıcı işime gitmek için hazırlandım ve arabama bindim. Ofise ulaştım ve eşyalarımı bıraktığımda etrafın çok sessiz […]
Devamını oku
Yardım Çığlığı
Güneşli ve soğuk bir yaz günüydü. Günüm çok garip geçmişti. Yaz ortasında, bu kadar güneşli bir günde havanın eksilere düşmesi alışılmamış bir şeydi. Spor sahasında […]
Devamını oku
SESSİZLİK
Soğuk bir kış günüydü, gökyüzünü bulutlar kaplamış yağmur yağıyordu. Ben de camın kenarında oturup camdan dışarıyı izliyordum Canım çok sıkılmıştı biraz dışarıda dolaşmanın bana iyi […]
Devamını oku
BÜYÜK BİR SESSİZLİK
Bir yaz günü markete giderken birden bütün arabalar durdu. Belki benzinleri bitti dedikten sonra yürümeye devam ettim. Sonra bu şey tekrarlayınca korkup markete koşarak gittim. […]
Devamını oku
Büyükşehirde Yalnızlık
Yıl üç bin yirmi iki. Ceylan Pedro uykusundan saat sabah altıda uyanıyor. Evine her zamanki gibi boğucu bir sessizlik hakimken sabah rutinini tamamladı ve işe […]
Devamını oku