Yağmur Ağlamayı Güneş Gülmeyi Bırakır mı?

 Duygu, düşünce, his ve benzeri şeyler hayata bağlıdır. Dünyadaki en ufak değişiklik duygularımızı her yönden değiştirmektedir. Bir çiçeğin açıp, solması gibidir duygularımız, güneş aldıkça açar, ufak bir fırtınada da solar. Atalarımız bununla alakalı bir söz bile söylemiştir “Yüzünde güller açmak”. Duygularımızın saniyelik değişimi belki de ömür boyu kalıcı bir hasar bırakabilirken, belki de o saniye sana bir ömrü o saniyede geçirmişsin gibi huzur verir. Başta dediğim gibi en ufak değişiklik duygularımızı değiştirebiliyorken, ya o değişiklik doğa olursa.

  Mevsimler gelip geçicidir aynı duygularımız gibi. Duyuların mevsimlerle bağlantısı aynı ağaçların yaz gelince meyve verirken, sonbaharda da yapraklarını dökmesi gibidir. Yaz mevsimini mutluluk, huzur, eğlence, heyecan gibi duygularla bağdaştırıyorum. Güneş açınca sanki doğa bizlerin yüzlerine bir ışıltı ve huzur katıyor. Hepimizin yüzüne güneş açıyor. Yaz mevsimini bu duygularla bağdaştırmamım bir diğer sebebi ise kuş sesleri, dışardaki güneş bunlar insana huzur katan şeyler. Yaz mevsimi huzur katarken kış mevsimi insanın içine kara bir bulut oturtturuyor. Dökülen kar taneleri bir göz yaşı kadar soğuktur insanın içini dondurur. Gök yüzünden akan yağmur hüzün katar insana bir köşeye geçip düşünürsün. Dışardaki soğuk ve insanın içini karartan kara bulutlarda bunun tetikleyicisidir. Dışarıya çıkası gelmez insanın yorgunluk çöker üzerine. Hiç bir şey yapası gelmez. Oturur kalırsın olduğun yerde. İçindeki çiçek gün geçtikçe solar. Yazın açan çiçeğin ve o güzel kokusu kalmaz üzerinde kışın. Yapraklarını dökersin aynı bir ağaç gibi yıpranırsın yere dökülen yaprakların kurur. Yazın çıkan meyvelerinden, renkli yapraklarından kalan sadece dallarındır. Rüzgar estikçe bir yandan bir yana savrulursun. Duygularımızda bu değil midir? Yeri gelince bir yandan bir yana savurur bizi. Yeri gelince sizi yeniden doğmuş gibi hayata bağlar. Doğanın anlattığı ne çok şey vardır aslında gördüğümüz bir kuşun ötmesi bile mutluluktur insan için. Sevdiğin insanların kalp atışı bazen dünyalara bedel olabiliyor. Duygularımızda aynı bunlar gibidir. Duygu demek doğadır, sevdiklerimizdir, ufak bir gülücüktür aslında. Günü güzelleştiren şeydir doğa.

Duygularımızın mevsimlerle uyuşması huzurun yaz, hüznünde kış olması kadar uyumludur. Duygularımızı bir çiçek gibi düşünelim kimsenin seni soldurmasına izin verme ya da yaşadığın şeylerin. Duyguların ne kadar değişirse, değişsin o duygunun seni kaplamasını izin verme eğer bir kez kaplarsa ömür boyu kurtulamazsın. Ne kadar içinde fırtınalarda kopsa bir çiçeğin açışı dünyadaki her şeye bedeldir.

(Visited 36 times, 1 visits today)