Yaramaz Geçen Bir Gün

Güneşli bir hava ve mutfakta yapılan sucuklu yumurta kokusu! Mutlu bir şekilde yataktan kalktım. Gerçekten özlemiştim ailemi. Ben yurtdışında eğitim görmüştüm ve şimdi ailemin yanındaydım. Patiklerimi giydim sonra da kardeşime baktım. Güzelim benim uyuyordu. Hemen annemin yanına gittim.

“Günaydın sevgili ailem!” diye neşeyle bağırdım. Duha tuhaf sesler çıkarırken annem ve babam günaydın demişlerdi.

“Tatlım, ben Duha’yı doktora götürüyorum evde yanlız kalabilir misin?” dedi annem.

“Kalabilirim anne. ” dedim özgüvenli bir şekilde .

“Pekala o zaman biz hazırlanıp çıkıyoruz sen de ödevlerini yap.” dedi annem . Kafamı onaylarcasına salladım.

***

Bir süre sonra annem ve Duha hazırlanıp çıkmışlardı. Ben de onları uğurladım. Ve odama geçip ödevlerimi yapmaya başladım. Bir süre sonra ödevlerimde bitmişti. Biraz evde oyalandım. Annemin dolabının olduğu odaya gittim. Belki biraz yaramazlık yapabilirdim!

Üstüme annemin elbiselerinden birini giydim ve saçlarımı yapmaya başladım . O sırada evi biraz dağıtmıştım. Tam aynaya bakarken telefonum çaldı.

Eyvah! Annem arıyordu!

“Efendim anneciğim?” dedim tatlı kız sesimle .

“Kızım bizim işimiz erken bitti.”

İşte şimdi yanmıştım. Annem eşyalarına dokunulmasını sevmezdi. Ve de ev dağılmıştı.

Fazla vaktim kalmamıştı. Ve bu durumdan bir an önce kurtulmalıydım.

Hemen evi toparladım en son üstümdekileri çıkarıp dolaba astım.

Ve tam o an zil çaldı. Tam vaktinde!

(Visited 76 times, 1 visits today)