Merhaba. Benim adım Sarp. Sizlere dün yaşadığım olayı anlatmak istiyorum.
Annemin “Uyan artık, uyan tembel herif. Daha markete gidecen loooo” demesi ile uyandım. Anneme sinirliydim. Ama bunu gizlemeyi başardım. Hızlıca kıyafetlerimi giyip çıplak ayakla markete yol aldım. Markete giderken annemin benden almamı istediği şeyleri tekrarladım “2 kilo şeker, 1 kilonun ve ne kadar varsa o kadar da süt.” Ben daha listeyi bir kere bile tekrarlayamadan vardım. Çünkü market ile aramızda 10 metre anca var. Hızlıca 2 kilo şekeri ve 1 kilo unu aldıktan sonra ağabeye ne kadar olduğunu sordum ve ağabey ne kadar söylediyse o kadar verip marketten çıktım. Yolda yürürken süt almadığımı fark ettim ama o kadar şanslıydım ki 2 metre ötede süt satan bir ağabeye rastladım. Hemen elime gelen ilk sütü alıp ağabeye parasını bile sormadan 50 lirayı verip eve gittim. Evde sütü hemen içtim ama bir sıkıntı vardı. Süt çok acıydı. Bağıra, çağıra “Allah’ım sen yardım eeeeeeeeeeeet” diyordum. Meğer ağabey acı süt satıyormuş. Annem bana dedi ki “Sütten ağızı yanan yoğurdu üfleyerek yer.”
İşte dünden beri, dondurmayı bile üfleyerek yiyorum.