Sevgili Azra,
Bu satırları yazarken çok üzgün olduğumu hissediyorum. Sana bu zamana kadar çok şans verdim ama sen davranışlarını hiç düzeltmedin.
Kalemlerimi gizlice alman, bana yalan söylemen, bana verdiğin bir hediyeyi alıp kendi arkadaşına vermen ve daha unutmak istediğim birçok şey…Bardağı taşıran son damla benim arkamdan konuşman oldu. Birinin arkamdan konuşması benim kırmızı çizgim, bunu sen de biliyorsun. Ben hiç senin arkandan konuştum mu Azra? Senin bundan hoşlanmayacağını bildiğim için bu hareketi yapmam. Ben seni iyi tanıyorum ve hoşlanmayacağın şeyleri biliyorum.Bazen beni bilerek üzdüğünü düşünüyorum. Bu durumdan rahatsız olduğumu çok kez söyledim. Hatta bir keresinde öğretmen bile seni uyarmıştı.Ona rağmen bu davranışlarına devam ettin. Bana gerçekten değer verseydin daha kibar ve daha anlayışlı davranırdın.
Bunları söylemek çok iç acıtsa da artık arkadaşlığımıza son vermeliyiz. Sen iyi biri olabilirsin ama bana uygun bir arkadaş değilsin.
Hoşça kal.