Bir zaman makinesiyle 19 Mayıs 1919 tarihine, Samsun’a gittim. Etraf çok farklıydı; arabalar yoktu, insanlar at arabalarıyla gidip geliyordu. Yollar tozlu ve taşlıydı. O zamanlar Türkiye çok zor durumdaydı. Ülkemiz 1. Dünya Savaşı’ndan yeni çıkmış, her yerde yabancı askerler vardı. İstanbul işgal altındaydı. Halk üzgün ve yorgundu. İnsanlar ne olacağını bilmiyor, büyük bir endişe içindeydi.
Samsun’da hava pusluydu ve insanlar limana bakıyordu. Bandırma Vapuru limana yanaştı. Gemi yavaşça durdu ve içinden askerler indi. En önde Mustafa Kemal Paşa vardı. Onu gören herkes umutlandı. Sessizlik çöktü, sonra alkışlar yükseldi. Birisi “Mustafa Kemal Paşa geldi!” diye bağırdı. Sanki herkes biliyordu; artık her şey değişecekti.
O gün Samsun’da hem heyecan hem de umut vardı. Yeni bir geleceğin kapısı açılıyordu adeta. O an orada olmak, hayatımda unutamayacağım bir deneyim oldu.