Ben büyüdüğümde bir mimar olmak istiyorum. Mimarlık mesleğini büyük şehirlerde yapabilirim çünkü metropollerde iş imkanı daha fazladır ve bu yüzden iş bulmak daha kolaydır. Büyük […]
Devamını okuEtiket: hastane
DÖNGÜ
Arkadaşlarımla okulun kantininde oturuyorduk. Hepimiz derslerimiz hakkında konuşup eğleniyorduk. Daha sonra müdür, arkadaşlarımdan ikisini çağırmıştı. Hepimiz şaşırmıştık çünkü onlar kötü herhangi bir şey yapmazdı. “Belki […]
Devamını oku
Bir Nefeslik Umut
Bir hemşireye koştuk, Ayaz ismini söyledi: “Oğuz… Oğuz Şen… Trafik kazası…” Görevliler önce duraksadı. Sonra bir tanesi başını eğdi. İşte o anda, o saniyede, ben […]
Devamını oku
Son Saniyede
Gökyüzü, gri bir örtü gibi şehrin üzerine çökmüştü. Yağmur damlaları camlara ritmik bir şekilde çarpıyor, uzaklardan siren sesleri yankılanıyordu. Elimde titreyen telefonla hastane koridorunda koşuyordum. […]
Devamını oku
Bir Anın Hikayesi
Günün yorgunluğuyla karışık bir huzursuzluk vardı içimde. Her şey normal başlamıştı oysa… Sabah kahvemi içerken hiçbir şeyin ters gideceğine dair bir işaret yoktu. Ta ki […]
Devamını okuMUCİZE
Saniyelerle yarışıyordum. Ameliyatına girdiğim hastam çok fazla kan kaybediyordu ve ne yaptıysam kanamayı durduramıyordum. “Bir mucize olsa…” diye düşündüğüm anda, ameliyathanenin ışıkları söndü. Her yer […]
Devamını oku
YAPAY ORGANLAR
Yapay organların gerçekten çok fazla olumsuz tarafı bulunuyor ve bunlar üzerinde yapılacak iyileştirmeler oldukça önemli. İlk olarak yapay organların gerçek organ gibi çalışabilmesi için çok […]
Devamını oku
Ne Mesajı?
Her akşam olduğu gibi ödevlerimi yapıp telefonda gezinecekken bir mesaj geldi. Merakla bakıp açtım mesajda “Yarın güzel bir haber alacaksın.” yazıyordu ve bu mesaj bilinmeyen […]
Devamını oku
Renk Paradoksu
Bilgi teorisi, felsefenin temelidir. “Neyi biliyoruz ve bildiklerimizin doğru olduğunu nereden biliyoruz ?” kendimize yöneltebileceğimiz en zor sorudur zira bir bilgiyi bilgiyle kanıtlamak mümkünken bir […]
Devamını oku
Kaybolan Bilezikten Kaybolan Anılara
Bir kış günüydü, dışarıda lapa lapa kar yağıyordu. Şükriye Hanım camdan bakıyordu ve çayını yudumluyordu. 25 yıllık evliydi iki çocuğu vardı. İsimleri Pelin ve Hasan’dı. […]
Devamını oku