Süper İnsan

Bir gün evde televizyon izlerken bir reklamla karşılaştım. Bu reklam insanı süper insan yapacağını iddia eden bir ilaç hakkındaydı. Süper hafıza, süper güç gibi çok abartılı vaatleri vardı. Tabii ki normal dikkate almadım ve televizyon izlemeye devam ettim fakat reklamdan birkaç gün sonra bazı arkadaşlarım bana ilacın ne kadar güzel olduğunu söyleyen mesajlar atmaya başlamışlardı. Ben de arkadaşlarıma güvenerek ilaçtan sipariş ettim. İlaç gerçekten reklamda söylediği gibi beni süper insan yaptı fakat bir sorun vardı.

Bu ilaç beni süper zeki yapıyordu fakat etkisi sadece 12 saat sürüyordu. Etkisi bittikten sonra ise çok yorgun oluyordum. İlacı almaya başladıktan sonra zekamı borsada kullanarak çok zengin olabileceğimi fark ettim. Sonraki birkaç günümü borsada geçirdim. Elimdeki parayı neredeyse 680 katına çıkarmıştım. parayı aldıktan sonra yaptığım ilk iş 10 kutu ilaç sipariş etmek oldu.

İlaçlar gelmişti. Paramın geri kalanı ile kendime bir şirket kurdum ve çalışanlar aldım. Şirketin büyümesi ilaç sayesinde çok hızlanmıştı. İlaç sayesinde çok zeki olmuştum. Her gün tehdit mesajları alıyordum fakat çok zeki olduğum için kim tarafından gönderildiğini anlayıp önlem almam çok zor olmuyordu. İlaç sayesinde etrafımda olup biten her şeyin farkındaydım. 200 metre karelik bir salonda etrafımdaki herkesin ne konuştuğunu duyabiliyor ve anlayabiliyordum. Bir gün ofisime doğru giderken birinin beni takip ettiğini fark ettim. Bana yaklaştığında arkamı döndüm fakat orada kimse yoktu. Bayılmıştım.

Boynumun arka tarafında bir ağrı vardı. Kafamda ise siyah bir çuval bir arabanın içindeydik. Yanımda oturan adam uyandığımı anladı ve beni tekrar uyuttu. Kendime geldiğimde havaalanındaydım. Problem ise bir kutunun içinde olmamdı. İlacın etkisi bitmişti. ne kadar baygın kaldığımı bilmiyordum. Doğum günümde ailemle tatile gidecektik. Doğum günümden 2 gün önce kaçırılmam hiç hoş olmamıştı.

Dışardaki insanları duyuyordum ama bedenimi hareket ettiremiyordum bu kutunun içinden kaçamayacağımı anlamıştım. Doğum günümden 2 gün önce kaçırılmış olmam tuhaf geldi ve bu kaçırılma olayının ailem tarafından yapılan bir oyun olduğunu düşünmeye başlamıştım. Uçağın motor sesini duyana kadar böyle düşünmeye devam ettim.

Uçak hareket etmeye başlamıştı. Uçan bir uçağın kargo bölümü basınçlandırılmadığı için orada hayatta kalamayacağımı biliyordum. Uçağın piste geldiğini anlamıştı ve artık ölmeyi bekliyordum. Pilot motorlara güç verdi  ve  uçak tekrardan hareket etmeye başladı. Karanlık bir kutuda yolculuk etmek hayatımın en kötü anlarından biri olduğunu fark ettim. Kanımdaki oksijen seviyesinin azaldığını hissediyordum. Beyin fonksiyonlarım yavaşlamıştı ve kulaklarım duymuyordu. Hani derler ya ölmeden önce hayatın gözlerinin önünden film şeridi gibi geçer işte aynen öyle oluyordu. Yaşadığım her şey gözlerimin önünden geçiyordu. Kutunun içinde ağlamaya başlamıştım. daha 22 yaşındayım ölemem diye ağlıyordum . Konuşamamaya başladım ve tam o sırada evdeki yatağımda uyandım

(Visited 34 times, 1 visits today)