Yıl 2050. İtalya’da bir moda fuarındaydım.
Etraf oldukça kalabalıktı ve birçok farklı ülkeden gelen insanlar vardı. Bu fuar devasa bir kutu içinde yer alıyordu, içinde odalar ve koridorlar vardı. Bazı odalar kapalıydı, çünkü içindeki giyseler oldukça değerliydi. Ancak bu odaların görüntülerini izlemek için kameralar yerleştirilmişti ve sanal turlar yapılabiliyordu.
Açık olan odalarda ise giysileri giyen mankenler, tasarımcılar ve güvenlik görevlileri vardı. Odaların yanlarında, hediyelik eşya dükkanlarından alışveriş yapma imkanı da sunuluyordu. Fuara gelen aileler için ayrı bir çocuk kulübü bulunuyordu. Ebeveynler, çocuklarını buraya bırakıp rahatça fuarı gezebiliyordu. Çocuk kulübünde, çeşitli oyun parkurları vardı ve çocuklar burada eğlenceli zaman geçiriyordu. Ayrıca, bir giyinme salonu da vardı. Burada çocuklar farklı kıyafetler deneyebiliyor, aileleri de beğendikleri kıyafetleri satın alabiliyordu.
Fuarda gezmeye devam ederken acıkanlar için bir kafeterya da mevcuttu. Kafede, elbise şeklinde pastalar, gömlek şeklinde kurabiyeler ve hudi şeklinde çikolatalar gibi ilginç tatlar sunuluyordu. İnsanlar fuarı gezerken çok eğleniyor, her anı keşfederek unutulmaz bir deneyim yaşıyorlardı. Bence burası gerçekten çok güzel bir fuar!