Bir zamanlar, küçük bir kasabada yaşayan Elif adında bir kız vardı. Elif, en iyi arkadaşı Zeynep ile birlikte her gün okuldan sonra parka gidip oyun oynardı. Bir gün, parkta yeni bir kaydırak yapıldığını gördüler. Kaydırağın tepesine çıkmak için sıraya girdiler. Ancak, Elif kaydırağın çok yüksek olduğunu düşündü ve korktu. Zeynep hemen onu cesaretlendirmeye başladı.
“Elif, denemelisin! Belki de en eğlenceli şey bu!” dedi Zeynep. Elif önce tereddüt etti ama sonrasında “Evet, bunu yapabilirim!” diye düşündü. Kaydırağın tepesine tırmandı ve aşağıya kaydı. Rüzgar yüzünü okşarken ne kadar eğlenceli olduğunu fark etti. Gözleri parladı ve Zeynep’e döndü: “Bu, verdiğim en iyi karar oldu!” O günden sonra Elif, korkularının üstesinden gelmeyi öğrendi ve yeni maceralara atılmayı hiç unutmadı. Her zaman cesur olmanın önemini hatırladı ve Zeynep’le beraber her gün o parka gittiler. Her zaman birbirlerinin arkasında olmaya, serçe parmak sözü verdiler. O günden sonra mutlu mesut yaşadılar.