Merhaba ben Destan. Aynaya bakmayı çok severim. Bir gün okuldan çıktıktan sonra anneme aynadaki yansımam hayata döner mi dedim. Annem de bilmem ki sen daha iyi bilirsin dedi. Ben bunu denemek istedim. Başladım çalışmaya. Bir gün geçti, iki gün geçti. Tam umudumu yitirmişken aynadan bir el çıktı. Ben çok şaşırdım. O ne oldu dedi. Bende seni karşımda gördüğümde kalbim yerinden çıkacak sandım. Gülmeye başladı ha ha ha! Neden gülüyorsun diye sordun. Çünkü sen kendinden korktun. Bende güldüm. Sonra birkaç soru sordu. Mesela adın ne? Hepsi aynı çıktı. Sonra birden yok oldu. Anlaşıldı ki babam aynayı kırmış o yüzden.
(Visited 15 times, 1 visits today)