Sevgili Derya,
Seni bugüne kadar gerçekten çok sevdim. Artık beni bir arkadaşın olarak değil; bir oyuncağın, bir eşyan gibi görmeye başladığını hissettiğimde, bunu bir kere değil iki kere değil, defalarca affettim. “Belki sorunları vardır.” dedim. “Belki başka arkadaşlara ihtiyacı olabilir.” diye düşündüm. “Bugün keyfi yerinde değildir.” diye kendimi avuttum.
İlk tanıştığımızda, beni gerçekten sevdiğini sanmıştım. “Beraber oturalım mı?” dediğimde gözlerindeki parıltıyı görmüştüm. O an, benimle arkadaş olmak istediğini düşündüm. Öyle de oldu ama ne yazık ki sadece bir ay sürdü.
Beni yalnızca kullanmak, yalnız kalmamak ve havalı görünmek için arkadaşlık ettiğini tahmin bile edemezdim. Safça, iyi biri olduğunu ve samimiyetine inanarak sana yakın arkadaşım demeye karar verdim. Ne zaman arkadaş çevren benim sayemde genişlemeye başladı, işte o zaman beni bir kenara attın. Bu sadece bir kere de olmadı.
Bana derste istediğim küçücük bir tokayı bile vermekten kaçındın. Yanımda dünyanın en iyi dostu gibi davranıp başkaları yanımıza geldiğinde beni görmezden gelmekten hiç çekinmedin. Daha anlatacak çok şey var ama fazla uzatmayacağım. Sen zaten bu olayların hepsini biliyorsun, o yüzden onları yüzüne vurmayacağım. İnan bana, ben sen değilim. Sırf kıskançlık yüzünden tüm hayatımı birine zarar vermeye adayacak biri de değilim.
Ne zaman beni yalnız bırakıp başkalarına yöneldin, beni üzüp kendimi suçlu hissetmemi sağlamaya çalıştın. Şunu bil ki ben kendimi her zaman tanıdım, Derya. Asla senin gibi insanlar yüzünden bana hediye edilen bu değerli hayatı ve çocukluğumu üzülerek harcamayacağım.
Şimdi bir kez daha düşün: Ben mi seni kaybettim, yoksa sen mi beni? Bu mektubu okurken bile kendini haklı göreceksin, biliyorum. Senin gibiler bunu yapar, Derya. Ama tek bir tavsiyem var: Vicdanını rahatlatmak için kendine yalan söyleme. Herkes her şeyin farkında. Sonunda acı çeken yine sen olursun.
Bundan sonra yeni arkadaş çevrende mükemmel bir hayat dilerim. Gün gelip de o arkadaşlar seni dışladığında ve yine bana dönmek istediğinde, ben artık seni idare etmeyeceğim. O zaman benim yerimde sen olacaksın, yalnız kalan sen olacaksın. Özür dilemek istersen de… Biz o aşamayı çoktan geçtik.
Elveda.