Madencilik mi, ziraat mi? sorusu uzun süredir sorulmakta ve bu çağda cevabın madencilik olduğu düşünülmektedir. Madenciliğe değer göstermeyen bir millet, gelişmelerde mutlaka geride kalacaktır. Bu kaçınılmazdır ancak ziraat alanının geri planda kalması durumunda ülkede açlık baş gösterebilir ve bu da sosyal huzursuzluklara, hatta işçilerin devrim başlatmasına neden olabilir. Bu durumdan kaçınmak için ziraatteki gelişmelerin önemi göz ardı edilmemelidir.
Yine de madenciliğin ekonomik katkısı, sınırlı gibi görünse de ziraatin çok daha üstündedir ve asla ihmal edilmemelidir. Eğer madenciliğin önemi gözden kaçırılırsa tüm sanayi çöküşe sürüklenebilir ya da ithal mallara bağımlılık artabilir. İthal malların kalitesinin düşük olması gibi çözülmesi zor olan birçok sorunla karşılaşılır. Ayrıca ithal edilen her ürün, ülkenin ekonomisini yabancıların etkisine açık hâle getirir.
Madencilik; otomotiv, havacılık ve sanayi gibi sektörlerin vazgeçilmezidir. Kritik ve sınırlı kaynaklar üretmesi, aynı zamanda bu kaynakların birçok alanda kullanılabilir olması, madenciliği çok daha stratejik kılar. Öte yandan ziraatin uygulanma kolaylığı da göz önünde bulundurulmalıdır.
Sonuç olarak madencilik, ziraate göre daha zorlu bir alandır ancak getirileri, zararlarından katbekat fazladır. Eğer bir ülkede madencilik yeterince yapılmamasına rağmen ayakta kalınabiliyorsa bunun nedeni ziraat olabilir. Bu nedenle madenciliğin mümkün olmadığı durumlarda, ziraat, güçlü bir alternatif olarak değerlendirilmelidir.