Bir insan, kendini iyi göstermek için her şeyi yapabilir. Belki dış görünüşünü belki de nasıl davrandığını ve nasıl biri olduğunu… Çünkü daha iyi bir ortama girebilmek için insan, kendini değiştirebilir.
Oscar Wilde’ın “İnsan kendi kimliğiyle konuşurken pek az kendisi gibidir, ona bir maske verilirse gerçeği anlatır ancak.” sözünü duyduğumda, aklıma ilk gelen şey buydu. Bir kişi, sevilmediği ya da oradaki insanlar için yeterince iyi görünmediği hissine kapıldığında, güvensiz hissedebilir.
Hayata başladığımız andan itibaren bir şekilde gurur duyuluruz, yeni şeyler öğreniriz ve dünyayı keşfederiz. Zamanla neyi nasıl yapmamız gerektiğini öğreniriz. Eğer bu kurallara uymazsak diğer insanlar tarafından garipsenebiliriz.
İnsanlar karmaşıktır. Bazen ne yapacağımızı bilemeyiz ama bir yandan da ne yapmamız gerektiğini biliriz. Bazen garip karşılanırız, bazen doğruyu yapsak bile hor görülürüz. İnsan, kendine karşı dürüst olabilir ama başkalarına karşı çoğu zaman olamaz. Sırf garip görünmemek için kendini saklar, duygularını içine atar ve kendi yolunu takip etmek yerine başkalarının yolunu izler. Sonrasında ise kabul görmek için elinden gelen her şeyi yapar: İnsanlardan yardım ister, onları kopyalar, hatta sadece onlar gibi olmak için tamamen onların davranışlarını taklit eder.
Çocukluktan gelen o “kabul ve gurur” duygusu, büyüdükçe azalmaya başlar. Böyle durumlarda insanlar kategorilere ayrılır ama zamanla herkes kendi yerini bulur. “Bir maske verilmesi” burada, bir kişinin toplum tarafından kabul gördükten sonra ancak gerçekleri dile getirmesini simgeler. Ancak o zaman insan kendini sorgulamaya başlar ve kendine empati gösterebilir. Bunu yapmazsa bir yerden sonra kendini kaybedebilir. Böyle bir durumda onu diğer insanlardan ayıran bir şey kalmaz.
Artık istediği bir şeyin parçası olsa bile hiçbir şey hissetmez; hep aynı şeyleri sever, hep aynı şeylere katılır. Zamanla kişisel özelliklerini kaybeder. Kendini sorgulamazsa bu durum duyarsızlığa dönüşür. Kendi duygularını kaybeder ve sonunda, belli bir kategoriye ait olsa bile aslında kendisi olamadığı için üzgündür. Ancak eğer kendini sorgular, kendini başkasının yerine koyar ve belki bir “maske” takarsa; işte o zaman yeniden kendisi olabilir. Sonrasında ise belki de kendine en uygun yeri bulabilir.