Maraton

Soğuk bir kasım günüydü o günü hala hatırlıyorum çünkü benim için unutulmazdı. O sıralar maddi durumumuz çok iyi değildi ve gerçekten paraya ihtiyacımız vardı. Okulda gezerken gözüme bir afiş takılmıştı üstünde aynen şöyle yazıyordu : “5 km’lik maraton kazanana 1000 TL para ödülü“. Okuduğum şey bütün gün kafamda yankılandı. Okuduklarımı aynen aileme aktardım. Bir süre sonra o maratona benim de katılacağıma hep beraber karar verdik. O güne kadar çok sıkı hazırlandım ki derslerimi bile ihmal etmiş olabilirim. Ama benim tek düşündüğüm şey o ödüldü. Sonunda maraton günü gelmişti. Her şeyimle hazırdım ve çok heyecanlıydım. Hakem bize başlamamızı söylediği gibi bütün hayatımda hiç koşmadığım kadar hızlı koşmaya başladım. Maratonu neredeyse yarılamıştım ama çok yorgundum. Bazı insanlar önümde bazıları arkamda bazıları ise benimle aynı hızda koşuyorlardı. Maratonun sonuna doğru gelmiştim. Pes edeceğimi düşünüyordum ama koşmayı bırakmak istemiyordum. İşte o zaman fark ettim ki saniyelerle yarışıyordum, bir mucize gerçekleşse dediğim o anda  herkesi geçtiğimi fark ettim. Bir anda kendimi birinci olarak yarışı bitirirken gördüm. İnanamamıştım ama o mucize gerçekleşmişti. Hayatımın en mutlu anlarını yaşıyordum. Beni tebrik edip madalya ve ödülümü verdiler. Aileme ödül parasını harcamayıp bunu aile bütçemize vereceğimi söyledim. Annem: “ Bu senin paran sen kendin harcayacaksın.“ dedi. Ama ben gizlice bu parayı aile giderlerimize yatırdım ve kimse farkında değildi. Ailecek en mutlu anlarımızı yaşıyorduk. Bu hikayenin sonu da mutlu bir şekilde bitmişti.