Merhaba ben Naz.
Bu sabah annem ve babamla ormana kampa gittik. Anneme ve babama yürüyüşe çıkacağımı söyledim. Ormanda yürümeye başladım ve bir karınca gördüm. Karınca bana yolumuzdan çekilebilir misin dedi. Çok şaşırdım ve sesin nerden geldiğini anlayamadım. Tekrar seslendi ve aşağı baktım. Karınca benimle konuşuyordu. Hemen olduğum yerde durdum. Herkes bizi eziyor yardım edebilir misin dedi. Hemen orda bulduğum bir tahta ve kömürle karıncalara dikkat edin yazan bir tabela yaptım. Ardından karıncaya arkadaşlarıyla nasıl iletişim kurduğunu sordum. Karınca biz genellikle aklımızı okuyoruz ama okuyamadığımız zaman şuan senle nasıl iletişime geçtiysem öyle iletişime geçiyoruz. Hiçbir zaman tek başımıza hareket etmiyoruz. Hep gruplar halinde geziyoruz ve birlikte iş yapıyoruz. Yuvamızı kuruyoruz, kış için hazırlık yemekler topluyoruz dedi. Bütün sorularım bittikten sonra yoluma devam ettim. Bir panda gördüm ve onunla da konuşmayı denedim. Başta tembelliğinden bana cevap vermedi ama sonra konuşmaya başladı. Etçil misiniz yoksa otçul musunuz diye sordum. Pandalar normalde etçilmiş ama aşırı tembel oldukları için bambularla besleniyorlarmış. Ayrıca ürememe sebepleri tembellikleriymiş. Panda ile vedalaşıp annem ve babamın yanına geri döndüm. Olanları anlattım ama inanmadılar. Çok hayalperest olduğumu söyleyip güldüler. Ama olsun ben gerçekleri biliyordum.