
Geçmiş günlerden bir gün sabah uykumu almış bir şekilde uyandım. Kendimi çok enerjik hissediyordum. Yüzümü yıkadım ve üst kattan alt kata iniyordum ki çok özel bir şey hissettim. Kedim benimle konuşyordu ve ne dediğini anlıyordum. Kedim bana “günaydın” dedi. İlk şaşkınlığı attıktan sonra bende ona “Günaydın” dedim. Bakalım beni anlayabilecek miydi?. Bana “mama verir misin” dedi. “Gel” dedim geldi O zaman anlamıştım benim dediklerimi de anlıyordu. Kedime mamayı verdikten sonra bahçeye çıktım. Sadece kedimizi mi anlıyordum yoksa başka hayvanlarda var mıydı. Ağaçların dallarına konan kuşlar, “Ağaçları ve bahçeyi sula” dedi. Çok şaşırmıştım. Kuşları da anlayabiliyordum. Hemen yerdeki karıncalara doğru eğilerek konuşmalarını duymak istedim. “Bize ekmek kırıntısı” verir misin dediler. Bende “tabi ki” dedim. Ve ekmek kırıntılarını yuvalarının kenarına bıraktım. Daha sonra uçuşan arıları gördüm ve benim yanıma geldiler. “En güzel çiçekler nerede” olduğunu sordular. “Ön bahçede ” dedim. Çok mutluydum. Tüm hayvanları anlayabiliyor ve onlarla konuşabiliyordum. hemen Güvenlikte bulunan ve her gün birlikte oynadığım köpeğe doğru koştum. Oda beni görünce “Heeeeyyyy Egemen geliyorrrr” diye bağırıyordum. Bende ona bağırdım “arkadaşımmmm” diye. Köpekte çok şaşırdı. “Beni anlayabiliyorsun” dedi.. Sarıldık. Birlikte konuşa konuşa oynadık. hayatımdaki çok özel günlerden biriydi. Öbür gün uyandığımda bu özelliğimin gittiğini gördüm. Ama “olsun” dedim. Artık hayvanlarımızın ne istediklerini çok iyi biliyorum. Onla daha fazla yardım edebilirdim. Çevremdeki herkese Hayvan sevgisini anlatmaya devam ettim.
