Bir sabah uyandığımda, herkesin iç sesini duyabildiğimi fark ettim ve tek kelimeyle delirdim! Böyle bir gücü kullanmak inanılmaz eğlenceli olurdu. Düşünsene, iddiaya girsem her zaman kazanırım!
Artık herkesin sırlarını biliyordum. Arkadaşlarımla şöyle iddialar yapıyorduk:
“Kanka, aklımdan bir yemek tutacağım. Bilirsen 50 lira senin.”
Ben de iç seslerini okuyarak bildiğim için kolayca kazanıyor, para alıyordum. Gerçekten harika hissediyordum. Bir gün bir şey oldu. Biri, benimle aynı güce sahipti. O da benim aklımı okudu. Şaşkınlık içinde kaldım. Hemen yanına gittim ve sordum:
“Sen galiba zihin okuyorsun?”
“Evet, ben de insanların iç sesini duyabiliyorum.” dedi.
Biraz sohbet ettik. Bu güce nasıl sahip olduğunu sordum. O da anlattı:
“Bir gün uyandım ve birden iç sesleri duymaya başladım.”
“Ben de!” dedim.
Ne kadar benzediğimizi fark ettik ve arkadaş olduk. Her şey güzel gidiyordu, tam ki bir gün bazı gerçeklerle yüzleşene kadar. Bazı arkadaşlarımın, beni seviyormuş gibi yaptığını ama aslında arkamdan kötü düşündüğünü fark ettim. Bu beni hem çok üzdü hem de düşündürdü. Evet, bu durum yıkıcıydı ama öğretici de oldu. Gerçek dostlarımı daha iyi tanıdım ve sahte olanları hayatımdan çıkardım.