Bir gün annem beni uyutmak için hikâye okuyordu. Hikâye bir ada ile ilgiliydi. Annem birinci söze başlamadan ben uyuyakaldım. Bir sesler duydum ama bu ses rüzgâr sesiydi ve ayağım durmadan ıslanıyordu. Uyandığımda bir baktım ki adadaydım! İlk önce rüyada olduğumu sandım ama birkaç dakika sonra bunun gerçek olduğunu anladım.
Önce odun bulup ateş yaktım. Yemek bulmak için dışarı çıktım. Her yer çiçeklerle doluydu ve ağaçlar çok güzel kokuyordu. Bir ağacın üstünde ejderha meyvesi vardı. İlk önce korktum ve hemen ateşin yanına geri koştum. İki saat sonra adanın güvenli olduğunu fark ettim ama aklımda bir soru vardı: “Ağaçta ejderha meyvesi varsa oraya nasıl çıkacağım?”
Sonra küçük bir ağaç gördüm. Düşündüm ki küçük ağaçtan zıplayarak büyük ağaca çıkabilirim. Zıpladım ve büyük ağacın üstüne çıkmayı başardım. Meyveleri toplayıp indim ve karnımı doyurdum. Büyük bir yaprak bulup battaniye gibi düşündüm ve onunla uyudum.
Uyandığımda “Yardım edin!” diye bir ses duydum. Seslere doğru koştum ve bir insan gördüm. Bir gemisi olduğunu söyledi. Onunla birlikte gemiyi bulduk. Dört saat sonra gemiye bindik ve iki saat sonra eve vardık. Eve gidince anneme ve babama sımsıkı sarıldım. Çok korktuğum için de kitabı çöpe attım.