Dışarıdan gelen sesle irkildim, pencereye doğru koştum. Dışarı baktığımda bütün gece kar yağdığını anladım. Kaldırımlar, arabalar, binalar… Her yer bembeyazdı. Manzaranın güzelliğinden gözlerimi alamadım. Bahçeden karla oynayan çocukların neşeli bağırışları gülmeme neden oldu. Hemen annemin yatak odasına koştum. Annem yeni yeni uyanıyordu. Ona oynamak için dışarı çıkıp çıkamayacağımı sordum. “Evet” demesiyle birlikte odama koşup üstümü giyindim ve dışarı çıktım.
Bütün arkadaşlarım çoktan dışarı çıkıp bir tur kar topu savaşı oynayıp kardan adam yapmaya geçmişti bile. Hemen onlara katıldım. Gövdeyi yaptıktan sonra, biz daha küçük olan kafayı yapmaya başlarken evi daha yakın olan arkadaşım evinden bir havuç ve bir avuç zeytin alıp yanımıza geldi. Havucu ve zeytinleri kardan adamın yüzüne yerleştirdikten sonra boynuna atkı doladık. Sonunda kardan adamımız hazırdı.
Kardan adamı orada bıraktık ve başka bir yerde kar topu savaşına devam ettik. Nefes nefese kalana kadar koşup ıslanana kadar durmadan oynadık. Artık hava kararmaya başladığında, annemin balkona çıkıp bana seslendiğini duydum:
—Hadi Ela! Eve gel, yemek hazır!