Saat 10.00’du ve uyumama az kalmıştı. Televizyon izlerken annemin gelip beni uyarmamasını umuyordum ama eninde sonunda gelip televizyonu kapattırdı. Yatağa yattığımda bir şey hissettim; sanki biri beni bir yere taşıyordu. Bakmak için gözümü açtığımda odamdaydım, uyumak için gözümü kapattım. Gözlerimi açtığımda gördüklerime inanamadım, bambaşka bir evdeydim. Ayağa kalktığımda uzun boylu biri beni karşıladı.
“Günaydın Toprak, benim adım Mustafa.” diye karşıladı beni.
“Günaydın.” deyip yatağımdan kalktım ve aşağı kata indim. Aşağıda beni çok lezzetli gözüken bir kahvaltı bekliyordu. Kahvaltımı yedikten sonra evi gezdim, üst kattaki salonu ve alt kattaki basketbol sahasını gördüm. Uzun boylu adamı görmeden evden çıktım ve dışarıyı da gezdim. Ondan sonra aileme kavuşmak için yola çıktım. Sokaktaki insanlara evimin yakında mı olduğunu sordum ve herkes geldiğim evi gösteriyordu.
Eve geri gittiğimde annemi gördüm.
“Anne, neredeydin? Her yerde seni aradım.” dedim.
Annem de her yerde beni aramış. Ona neden bu evde uyandığımı sorduğumda öğrendim ki burası bizim evimizmiş ve ben bizim evimizden kaçmışım.