Günümüde teknoloji hızla gelişmekte, şehirler büyümekte ve yaşam koşulları sürekli değişip durmaktadir. Bu değişimlerin çocukların hayatına olumlu etkileri olduğu kadar olumsuz etkileri de bulunmaktadır. Bu olumsuz etkilerden biri de yalnızlık duygusudur. Günümüzün çocukları, geçmişte yaşayan çocuklara göre çok daha yalnız hissedebilirler.
Yalnızlık duygusu çocuk psikolojisini olumsuz etkilemektedir. Kendine güven azalabilir, içine kapanıklık görülebilir ve sosyal becerileri zayıflayabilir. Sürekli yalnız hisseden çocuklar, duygularını ifade etmekte zorlanabilir ve arkadaşlık kurmada güçlük yaşayabilirler. Yalnız kalan çocuklar bazen kendilerini değersiz hissedebilir ve çevrelerinden uzaklaşabilir. Bu durum onların okul başarısını bile etkileyebilir. Teknolijiden daha uzak duran çocuklar ise duygularını daha rahat paylaşır ve kendilerini daha güvende hisseder.
Öncelikle teknolojinin yaygınlaşması çocukların sosyal hayatını derinden etkilemiştir. Telefonlar, tabletler ve bilgisayarlar gibi pek cok teknolojik cihazın çocukların günlük yaşamının büyük bir parçası haline gelmiştir. Bana kalırsa bu cihazlar eğlenceli olsa da, gerçek arkadaşlıkların yerini tutamıyorlar. Ekran ışığı, bir arkadaşın gülümsemesinin yerini sizce tutabilir mi? Asla tutamaz! Teknoloji çocuklara kısa süreli mutluluk sağlar, fakat uzun vadede onları sosyal ilişkilerden uzaklaştırabilir. Eskiden dışarı çıkıp arkadaşlarını arayan çocuk, bugün internet bağlantısı arıyor.
Bir diğer önemli neden ise aile yapısındaki değişikliklerdir. Eskiden aileler gün içinde birlikte zaman geçirir, uzun sohbetler ederdi. Bugün ise hem çocuklar hem de ebeveynler daha yoğun bir tempoyla yaşamaktadır. Ailelerin birlikte geçirdiği saatler azalınca, çocukların içindeki yalnızlık büyür. Anne ve babanın işten yorgun dönmesi, çocukların okul, dershane vb. nedenlerle gün içinde yorulması gibi durumlar aile içi iletişimi azaltmaktadır. Bu da çocukların kendilerini yalnız hissetmesine yol açabilir.
Son olarak, akademik baskı da çocukların sosyal hayatını sınırlamaktadır. Sınavlar, ödevler ve kurslar çocukların arkadaşlarıyla vakit geçirmesini zorlaştırmaktadır. Bu nedenle çocuklar, fiziksel olarak kalabalık içinde olsalar bile duygusal olarak yalnız hissedebilirler. Bazı çocuklar, derslerde zorlandıklarında veya notları düşük olduğunda da kendilerini yalnız hissedebilirler. Sınıfta herkesin konuyu anladığını düşünmek, onların daha da içine kapanmasına neden olur. Öğretmenlerinden ya da arkadaşlarından yardım istemeye çekindikleri için sorunları büyür ve bu durum akademik başarılarını olumsuz etkileyebilir.
Sonuç olarak, teknoloji kullanımı, aile içi iletişimin azalması, şehirleşme ve akademik baskı gibi seyler bugünün çocuklarını geçmiştekilere göre daha yalnız hissettirmektedir. Bu nedenle çocuklara daha fazla zaman ayırmak, onları dinlemek ve onlarla birlikte kaliteli vakit geçirmek büyük önem taşır…