Bu konu konuşma sınavında da vardı ve bu konuyla ilgili görüşlerimi sınıftada da söyledim ama sınıfta hem bu konuyla ilgili fikirlerimi çok paylaşmak istemediğim için hem de aslında söylemek istediklerim daha fazla olduğu için bu konu ile ilgili görüşlerimi burada söylemek istiyorum.
Söylediğim gibi Kaderin hayatımızda hiç bir etkisi yoktur yani çaba ile istediğimiz her şeye ulaşabiliriz sadece bu bazıları için daha kolay bazıları için daha zor. Mesela, yurt dışında okumak isteyen iki kişiyi düşünelim; Birinci öğrencinin ailesi ülkenin çoğunluğundan çok daha zengin ve isteseler çocuklarının tüm istediklerini gözünü kırpmadan alabilirler, ve bu onlar için zor bile değildir. İkinci öğrencinin ailesi ülkenin çoğunluğundan daha yoksul ve daha kendi ihtiyaçlarını karşılıyamazken kendi çocuğunun yurt dışında okuma isteğini nasıl gerçekleştirecekler? Ama bu durum bana göre “kader” değildir. Bu sadece iki farklı ekonomik koşulun oluşturduğu doğal bir eşitsizliktir. Yani ikinci öğrencinin hayallerine ulaşması imkânsız değildir; sadece çok daha fazla çaba, fedakârlık ve belki de daha fazla zaman gerektirir. Burada anlatmak istediğim şey, bazı insanların hayallerine ulaşmak için çok çalışması gerekirken bazılarının hedeflerine neredeyse hiçbir çaba harcamadan ulaşmasıdır. Bu farklılık kaderle değil, içinde bulunulan koşullarla açıklanabilir.
Bazen de bazıları suçlarını kadere atmasını hiç doğru bulmuyorum, hatta saçma. 8. sınıfta din dersinde kader ile ilgili bir konu vardı ve orada da zaten bu konuyla ilgili çok bahsediyordu. Bazıları hiçbir risk almadan ya da doğru adımları atmadan istedikleri gerçekleşmeyince suçu kadere atıyor. Daha da kötüsü, çok ağır ve ciddi hatalar bile “alın yazısı” diyerek açıklanmaya çalışıyor. Bu bana hem mantıksız hem de sorumluluktan kaçmak gibi geliyor. Örnek verirsem: masum birisini katledip sonra suçu kadere “Bu benim alın yazım, kaderimde vardı.” ya da “Burada benim suçum yok, kaderin var.” gibi sözlerle atmak bana çok acınası geliyor, bunu yapmadan önce yaptıklarının suçunu üstlenmeye çalışsa daha iyi olurdu.
Sonuç olarak benim için kader çok saçma hatta benim açımdan öyle kader diye bir şey yok. Biz hayatımızı şekillendiririz sadece önceden de bahsettiğim gibi bazı etkenler vardır mesela büyüdüğümüz ortam bu yüzden de ya daha kolay yollardan ya da daha zor yollardan geçmek zorunda kalabiliriz. İnsanların hatalarını, tembelliklerini, yanlışlarını ya da başarısızlıklarını “kader” diyerek geçiştirmeleri bana pek samimi gelmiyor. Bence insan, kendi gücünü kabul ettiğinde daha özgür olur. Çünkü o zaman hem başarılarından hem de hatalarından sorumlu olduğunu bilir. İşte bunun yüzünden, ben kaderin hayatımızı belirlediğine inanmıyorum; asıl belirleyici olan bizim irademiz, çabamız ve seçimlerimizdir.