Merhaba, benim adım George Mamasuvar. Tanzanya’nın Mwanza kentinde yaşıyorum. Aslında çok güzel bir şehir ancak bizim gibi köylüler için hayat çok zor. Mwanza merkezinde yaşamayı o kadar çok isterdim ki… Şehrin manzarası, gölde yüzmek çok zevkli olurdu. Güne sabah erkenden başlayıp babamız ile balık tutmaya gideriz. Bu arada bahsettim mi bilmem ama Afrika’nın en büyük gölü burası. Neyse, devam edelim, olta almaya paramız yetmediği için ağaç dallarını sivrileştirip mızraklar yapıyoruz. Zıpkın gibi yani. Dolayısıyla gölde yüzmüş oluyoruz. Eğer balık bulursak bir kısmını kendimiz yemek için, bir kısmını da pazarda satmak için saklıyoruz. Bu sırada ise kardeşlerimiz tarlada çalışıyor. Ben ve ağabeyim balık tutup satma işinde görevliyiz kız kardeşlerim küçük kardeşlerime bakıyor ve en büyük iki ağabeyim ise tarlada çalışıyor. Tabii ki hafta sonu rutinimiz yoksa bizler de okula gidiyoruz. Eğer o gün pazar varsa ata atlayıp ağabeyim pazara gidiyoruz. Eğer satılacak başka ürünler varsa onları da götürüyoruz.
Ancak kullandığımız aletin yetersizliği nedeniyle neredeyse hiç balık tutamıyoruz. Ben bu yüzden iki küçük kardeşimi kaybettim. Tarlada bazen hiç ürün olmuyor. Ben bir kere dört gün doğru düzgün bir şey yemediğimi hatırlıyorum. Yemek bulabilmek için her gün saatlerce uğraşıyoruz. Dürüst olmak gerekirse balık tutmaya çalışmak gayet zevkli oluyor. Bir gün futbolcu olmak istiyorum, hayalim futbolcu olup ailemi kurtarmak. Eğer enerjim yerindeyse ve yemek bulduysak hemen kardeşlerim ve arkadaşlarımla futbol oynarız. Ailede okuma ve yazma bilen iki kişiden biri benim. Bunun sebebi de şehirli bir gezginin bizim köyde mola vermesiydi, o gün bana okuma yazma öğretmişti. Ancak öğrenebilmek için gece 12’ye kadar uyumamıştım. Açlık çok büyük bir sorun. Aç olmak istemiyorum ama buna mecburum ve yapabileceğim hiçbir şey yok. O yüzden asla bir şeyi ziyan etmiyorum ve herkesin bu konuda bilinçli olmasını istiyorum.