İşte o gün gelmişti. Her şeyimi kontrol edip evden çıktım. Oraya vardığımda büyünün etkisine kapıldım. İçeri girdim ve yakın dostum Billie’yi gördüm. Billie, oradaki bir çalışandı. Heyecanla ona döndüm ve “İşte o gün bugün!” dedim.
Billie sanki bu anı bekliyormuş gibi gülümsedi ve çekmeceden bir şey çıkardı. Elime tutuşturduğunda kalbim hızla çarpmaya başladı. Bu kadar hızlı olacağını düşünmemiştim ama işte, bu oydu. Bu benim asamdı. Artık diğer büyücüler gibi büyü yapabilecektim!
Asam beyaz, uzun ve desenliydi. Onu elime aldığım an bir bağ kurduğumu hissettim. Eve döner dönmez birkaç eşyanın üzerinde denedim. Ve evet… Tam da hayal ettiğim gibi çalışıyordu!
Ertesi gün dışarı çıktığımda, her yerde asa kullanan insanlar vardı. Artık onlara imrenerek bakmıyordum çünkü benim de bir asam vardı! Şehirde büyüler havada uçuşuyordu, parıltılar her yeri aydınlatıyordu.
Zaten önceden bir evcil hayvan almıştım, yani büyücülükle ilgili her şeyim tamamlanmıştı. Şimdi sıra bunu ailemle paylaşmaktaydı.
Evime ışınlandım. Onlara bir sürpriz yapmak istiyordum. Sessizce içeri girdim, hepsi yemek yiyordu. Bir anda ortaya çıkıp “Sürpriz!” diye bağırdım ve onlara sarıldım.
Yemeğimizi bitirdikten sonra salona geçtik. Artık onlara söyleme vakti gelmişti. “Sonunda bir asa aldım!” dedim, gözlerim mutlulukla parlıyordu.
Annem ve kardeşlerim heyecanla asama baktılar, onu kullanmak istediler. Benim için çok özeldi, bu yüzden kimseye dokunmasına izin vermedim çünkü bu benim asamdı. Ben artık gerçek bir büyücüydüm.