O sabah annemin sesiyle uyandım. Eğer kalkmazsam okula geç kalacağımı söylüyordu ama ben okula gitmek istemiyordum.
Arkadaşlarım birkaç haftadır benden gizli işler çeviriyor. Ne zaman ben onlara doğru gitsem konuşmayı bırakıp arkalarını dönüyorlardı. Bu beni çok üzüyordu . Dışlanmış hissediyordum. Eğer bir bulut olsaydım yanlarına süzülüp konuştuklarına kulak kabartırdım. Ne yazık ki ben bir bulut değildim. Anneme okula gitmek istemediğimi söyledim. Annem nedenini merak etti. Ona söylemedim çünkü arkadaşlarımı haklı çıkaracak bir şeyler söyleyeceğine emindim. Annemi bu konuda birkaç kelimeyle geçiştirdim. Sonrasında annem o gün beden eğitimi dersim olduğunu hatırlattı.Ben beden eğitimi dersini çok severim bu nedenle okula gitmeyi kabul ettim. Okulda öğle yemeğine kadar her şey sıradandı. Tam yemeğe başlıyordum ki arkadaşlarım çok acil bir durum olduğunu ve gelmem gerektiğini söyleyerek beni bahçeye çağırdılar. Matematik ödevimiz hakkında konuşacağımızı düşünüyordum. Bahçeye çıktığımda önce hiç kimseyi göremedim. Birden tüm arkadaşlarım ağaçların arkasından fırlayarak hep bir ağızdan doğum günü şarkısını söylemeye başladılar. Gülmeye başladım. Bana neden güldüğümü sordular. Onlara doğum günüme daha 1 ay olduğunu söyledim. Yine de bu erken doğum günü partisi için teşekkür ettim.
Eve dönünce annem bana günümün nasıl geçtiğini sordu. Ona en baştan başlayarak yaşadıklarımı kıkırdayarak anlattım.