Bir gün gökyüzünden mavi yerine yeşil yağmaya başladı ve her şey değişti. Bilim insanlarının son yıllarda tamamlamaya çalıştığı “Sahte Yağmur” projesi sonunda bitmiş fakat uygulamaya geçtiğinde bir şeyler ters gitmiş ve artık yağmur olması gereken gibi mavi tonlarında değil, yeşil yağmaya başlamıştı. Bu aksilikten sonra halkın gökyüzünden ne yağdığını bilmemesi sonucunda devletlerine olan güvenleri zayıflamıştı. Evden çıkmıyorlar, çıkarlarsa da kat kat kıyafet giyiyor ve maske takıyorlardı. Üstünden zaman geçtikçe rahatlamaya ve korumalarını çıkarmaya başladılar ve her olay gibi bu da unutulmaya başladı. Bir gün, bütün bu olaylar dindikten sonra her zamanki gibi bilim insanları laboratuvarlarında çalışırken bütün bu olanları tekrardan gündeme getirecek bir şey keşfettiler.
Akşam her gün olduğu gibi kanepenin önünde uzanarak haberleri izliyordum. İlgi çekici bir şey yoktu, her gün çıkan ekonomi haberleri dışında neredeyse hiç bir haber yoktu. Hızlıca kanalları atlarken gözüm bir habere takıldı. “Bilim İnsanları Yağan Yağmurun Rengi Arkasındaki Sebebi Ortaya Çıkarttı!” başlığını okuduğum an gözlerim fal taşı gibi açıldı. Acaba neydi? Hemen kumandayı bir kenara fırlattım ve merakla izlemeye başladım. Bir adam kameranın önünde genel durumu açıklıyordu ve aslında yağmurun yeşil renginin iyileştirici olduğunu ve damladığı kişiyi çok olmasa bile iyileştirdiğini keşfettiklerinden bahsediyordu. Hemen arkadaşlarıma haberi verdim ve saat geç olduğu için uyumaya gittim. Uyumaya çalışıyordum ama bu haber kafama çok takılmıştı. Örnekler düşünmeye başladım. Gerçekten de maskeleri çıkarttığım zaman daha iyi hissetmiştim. Doğru muydu yani? Eğer gerçekten iyileştiriyorsa çözülemeyecek hastalık kalmayacaktı. İçim bir umutla doldu ve uyuyakaldım. Sabah uyandığımda hala neşeli hissediyordum. Bu haberler gerçekti ve beni hava daha iyi hissettiriyordu. Bunun şerefine kahvaltımı balkonda yaptım ve masayı toplayıp işimin başına döndüm. Sandalyeme oturduğum anda ise bütün motivasyonum gitti. Çalışmak istemiyordum. Dışarı çıkıp doyasıya eğlenmek istiyordum. Öyle de yaptım. Aylardır binmediğim bisikletimin toz tutmuş sedyesini temizledim, inmiş lastiklerini şişirdim ve sürmeye başladım. Kulaklıklarımla sokakları turlarken hayatımda hiç bu kadar huzurlu olmamıştım.
Bütün bundan yaklaşık bir ay sonra aslında haberin yalan olduğunu ve yağmurun insan sağlığı üzerinde hiçbir etkisi olmadığını öğrendiğimde çok üzüldüm. Gerçekten hayatta hissetmiştim ve şimdi bu elimden alınıyordu. Birkaç gün haberin yalan olmasına rağmen nasıl yüzlerce kişinin iyileştiğini, benim daha iyi hissettiğimi düşündüm. Aslında bu sadece kendi aklımın bana oynadığı bir oyundu. Böyle olduğuna inandığım için gerçekleşebildi.