İlaçların insanlarda kullanılmadan önce hayvanlar üzerinde test edilmesi, bilimsel açıdan yaygın bir uygulama olsa da, hayvanların haklarını ve yaşam değerini savunanlar için ciddi bir etik sorun oluşturur. Öncelikle hayvanlar da acı, korku ve stres gibi duyguları hissedebilen canlılardır; bu nedenle onları laboratuvar ortamında deneylere maruz bırakmak, yalnızca fiziksel değil aynı zamanda psikolojik zararlar da verebilir. Bir ilacın etkilerini anlamak için hayvanların bedenlerinde bilinçli olarak hastalık yaratmak, onları zehirlemek ya da uzun süre ağrıya maruz bırakmak, canlıya saygı ilkesine aykırıdır. Dahası, hayvanlar insanların yararı için kullanılan “araçlar” değildir; ekosistemde kendi başlarına bir değere sahiptirler ve onların yaşam hakkı, insanların çıkarlarından daha az önemli sayılmamalıdır.
Bilimsel açıdan bakıldığında da hayvan deneyleri her zaman güvenilir değildir. Hayvanların biyolojik yapıları insanlardan farklı olduğu için, bir ilacın hayvanda güvenli görünmesi, insan için de güvenli olacağı anlamına gelmez. Tarihte pek çok ilaç, hayvan testlerinden başarıyla geçmesine rağmen insanlarda ciddi yan etkilere sebep olmuştur. Bu da hayvanların boş yere acı çekmesine ek olarak bilimsel verilerin her zaman doğru olmadığını gösterir. Günümüzde gelişen teknolojiler sayesinde hayvan kullanılmayan yöntemler giderek daha etkili hale gelmiştir. Yapay organlar, insan hücre kültürleri, bilgisayar modellemeleri ve 3D biyobaskı gibi teknikler hem daha hızlı, hem daha güvenilir sonuç verebilir hem de hayvanların zarar görmesini tamamen önler.
Sonuç olarak hayvan testlerinin sürdürülmesi ne etik açıdan ne de bilimsel açıdan ideal bir çözümdür. Hayvanların yaşam hakkını korumak, bilimsel ilerlemeyle çelişmez; tam tersine, daha insancıl ve teknolojik yöntemlerin geliştirilmesini teşvik eder. Toplum olarak hayvanların sesi olmayan canlılar olduğunu unutmamalı ve onların haklarını savunarak, insanlığın ilerlemesini daha vicdanlı bir yoldan sürdürmeliyiz.