Hayatta her şeyin bir sonu vardır. Zamanla mutluluklar, üzüntüler, başarılar ve başarısızlıklar sona erer. Ama içimizde kalıp da söyleyemediğimiz sözler, bize hep hatırlatır. Kaçırdığımız fırsatlar ve söyleyemediklerimiz, unutması zor izler bırakır.
Bir keresinde en yakın arkadaşımla bir tartışma yaşamıştık. Ona haklı olduğumu anlatmak istiyordum, ama aynı zamanda özür dilemek de gerekiyordu. Ancak konuşmayı erteledim. “Sonra söylerim.” dedim, ama o “sonra” hiç gelmedi. Arkadaşım başka bir okula gitmek zorunda kaldı. O günden beri onunla görüşemedim. Söyleyemediklerim yüzünden pişmanlık duydum.
Bu olay bana şunu öğretti: Hayatta söylemek istediğiniz şeyleri saklamayın. Fırsatlar her zaman karşımıza çıkmaz. Bazen birine “Teşekkür ederim.” demek, bir şeyleri düzeltmek ya da sevdiğinizi ifade etmek için bir anımız olur. O anı kullanmazsak, pişmanlıkla baş başa kalabiliriz.
Söylenmeyen sözler, bir yük gibi kalbimize oturur. “Keşke o an cesur olsaydım.” diye düşünürüz. Ama bu durumdan ders çıkarmak mümkün. Artık bir şey söylemek istediğimde ertelememeye çalışıyorum. Çünkü birine söylediğimiz basit bir söz, onun hayatında büyük bir mutluluk yaratabilir.
Herkese şunu söylemek isterim: Hayat çok kısa ve kimse zamanı geri çeviremez. Bu yüzden, hislerinizi açıkça ifade edin. Söylemek istediğiniz güzel bir söz varsa, hemen söyleyin. Çünkü bir gün her şey bitebilir, ama söylenmeyen sözler zihnimizde iz bırakır. Hayatınızı ertelemelerle değil, cesur adımlarla yaşayın.