Bir gün uyandığımda insanların zihinlerini okuyabildiğimi fark ettim. Önce şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemedim, sonra hemen ailemin yanına koşarak bu gücümün onlarda da işe yarayıp yaramadığını görmek istedim. Gerçekten de ailemdeki herkesin aklından geçenleri duyabiliyordum. Bu inanılmaz bir şeydi!
Biraz heyecanımı bastırdıktan sonra okula gittim. Teneffüste arkadaşlarımla “Taş, kâğıt, makas” oyunu oynamaya başladık. Zihin okuma yeteneğim sayesinde herkesin ne seçeceğini önceden biliyordum. Bu sayede tüm turları kazandım ve birinci oldum. Arkadaşlarım şaşırmıştı ama nedenini sadece ben biliyordum. Ayrıca, onların ne söyleyeceklerini önceden tahmin etmek de çok eğlenceliydi.
Okuldan sonra abimle birlikte eve döndük. Eve girdiğimizde dışarıdan gelen yüksek bir sesle irkildim. Hemen pencereye koştum ve sesin dışarıda oyun oynayan çocuklardan geldiğini gördüm. Meğer onlara bir köpek saldırmış! Hemen babama seslendim. Babam dışarı koştu ve ben de onunla birlikte gidip çocuklara yardım ettim. Neyse ki kimseye zarar gelmemişti.
O gece yatağıma uzandığımda yaşadıklarımı düşündüm. Zihin okuma gücüm bana sadece eğlence değil, başkalarına yardım etme fırsatı da vermişti. Bu gücü iyi kullanmam gerektiğini o an anladım.