Oyun parkları çocukların gitmeyi en çok istedikleri yerlerden birdir. Eminim ki bir çoğumuz kendi çocukluğundan veya küçük kardeşi, kuzeni yada bir tanıdığından ne demek istediğimi anlamıştır. Her dışarı çıkıldığında azıcık bile gördüler mi hemen oraya gitmek isterler. İşte, bu çocukların gidip belki de saatlerini orada oyun oynayarak harcadıkları yerler her zaman yeterince güvenli ve kalite olmuyor. Bunlardan dolayı da ebeveynler tereddüde düşebiliyor ve zor anlar yaşayabiliyorlar. Bende bu gibi sorunlara çözüm bulmak istiyorum.
Ben bir mimar olsaydım bu konuda ki ana amacım, ebeveynlerin gönül rahatlığıyla çocuklarını götürebileceği aynı zamanda çocukların da güvenli bir şekilde, en çok eğlenebilmelerini sağlayacak bir oyun parkı yapmak olurdu. İlk olarak çocukların parkta sadece aletlerle oynaması bence çok doğru olmaz. Çocukların saklambaç veya yakalamaca gibi daha geniş bir alan gerektiren oyunlar oynayabilmeleri için parkı büyük bir alana kurardım. Burada oynayanların düştüklerinde canlarının daha az yanması ve yaralanmaları azaltmak için yumuşak bir zemin yapardım. Fakat, parkın bazı kısımlarını çimenlik olarak ayarlardım. Bu alanın ortasında çocukların kaydıraklara ve tırmanma demirleri gibi şeylere ulaşmaları için, çok yüksek olmayan bir platform kurardım. Bu platformun üstü, çocuklar güneşten korunabilsin diye kapalı olurdu ayrıca buraya farklı çeşitlerle çokça kaydırak eklerdim. Uzun, dalgalı ve dolambaçlı gibi. Ardından bu alanın bir köşesine bir salıncak bölgesi eklerdim. Bura diğer yerlerden daha uzak olmalı çünkü eğer yakın olursa, sallanan biri başka bir çocuğa çarpabilir. Ayrıca parkın bazı yerlerine, benim de çocukken çok sevdiğim, dönencelerden ve trambolinlerden koyardım. Birkaç tane de tahterevalli yerleştirirdim. Sonuçta o da olmazsa olmazlardan biri. Bunlar gibi klasiklerin haricinde; futbol, basketbol, voleybol gibi sporların oynanabileceği alanlar ve insanların, kaykay ve paten gibi aletleri sürebileceği bir pist de yerleştirirdim. Bu alanlar, parkın geri kalanıyla onları ayıran birer çit dizerdim. Bu şekilde çocuklar, toplarının uzaklara gitmesi gibi durumlarla uğraşmayacaklar.
Bunların haricinde ebeveynlerin çocuklarını izlerken beklemeleri için birkaç tane kamelya yerleştirirdim. Benim buradaki asıl amacım her gelenin eğlenmesi ve iyi vakit geçirmesi bu yüzden park engelli çocukların da kullanabileceği bir yer olmalı. Onların kullanabilecekleri kaydıraklar, dönenceler ve salıncaklar… Bunlardan farklı olarak isteyenlerin gelip resim çizebileceği, müzik çalabileceği çocuklara özel kamelyalar kurardım. Çevrenin ağaçlarla ve yeşilliklerle dolu olmasına özen gösterirdim bu şekilde insanlar çocuklarıyla hem doğada bir yürüyüş yapabilecek hem de piknik yapabilecekler.
Sonuç olarak ben herkesin hem eğlenebileceği, hem dinlenebileceği, güzel vakitler geçirebileceği bir park yapmak isterdim. Aklıma gelen her fikri uygulamaya koyarak onu denerdim ve bu şekilde amacıma ulaşırdım.
