Eğer bir gün bir sporcu, bir yazar, bir sanatçı ve bir dünya lideriyle birebir konuşma fırsatım olsaydı, heyecandan ne yapacağımı bilemeyebilirdim. Belki de ilk anda stresten bayılacak gibi hissederdim. Ancak kendimi toparlayabilirsem, bu dört kişiden sadece biriyle konuşmayı tercih ederdim: bir sporcu ile. Çünkü bu kişiler arasında en çok hayranlık duyduğum kişi, çocukluk idolüm Cristiano Ronaldo’dur (Cristiano dos Santos Aveiro Ronaldo). Ona futbol kariyeri boyunca yaşadığı zorlukları, başarılarının sırrını ve asla vazgeçmemenin ardındaki motivasyonu sormak isterdim.
Eğer Ronaldo bana cevap vermezse ikinci tercihim bir dünya lideriyle konuşmak olurdu. Ona içtenlikle yalvararak dünyadaki tüm savaşları durdurmasını isterdim. Çünkü savaşlar, yalnızca ülkeleri değil, milyonlarca insanın hayatını geri dönülmez biçimde etkiliyor. İnsanlar yaralanıyor, aileler dağılıyor, çocuklar sevdiklerini kaybediyor. Barışın mümkün olduğunu ona hatırlatmak isterdim.
Eğer bu lider de beni dinlemezse bu kez ressam Pablo Picasso ile bir sohbet başlatırdım. Çünkü sanata ve özellikle resim yapmaya karşı büyük bir ilgim var. Picasso’nun eserlerindeki özgünlük ve duygular beni her zaman etkilemiştir. Ayrıca küçük kuzenimle birlikte onun tablolarını incelemek, aramızdaki bağı da güçlendiriyor. Belki ondan ilham alarak kendi sanat yolculuğuma yön verebilirim.
Sonuç olarak bu dört önemli kişiyle kuracağım diyaloglar benim için unutulmaz bir deneyim olurdu. Her biriyle konuşamasam bile, bu hayal bile bana umut ve ilham vermeye yeterdi.