Selam, ben Onat.
Genelde insanların yaptığı şakalar kontrolden çıkar. Bununla en çok karşılaştığımız zaman da özellikle 1 Nisan olur.
Peki neden “1 Nisan”? Bugün, dünyada ilk 1 Nisan şakasını yapan kişinin asıl hikayesini anlatacağım.
İlkbaharın başlangıcında, nisan ayının hemen başlarında bir adam yaşarmış. Şakacı bir adam. Genelde her hafta en az bir arkadaşına küçük şakalar yaparmış. Bu küçük şakalar genelde aniden çıkıp korkutmak gibi şeylermiş.
Ama zaman geçtikçe bu adam şakalardan fazla zevk almaya başlamış. Ve bu “küçük” şakaların dozunu iyice kaçırmış. Şakalar zamanla arkadaşlarını sokakta kovalamaya kadar gitmiş. Her geçen gün daha fazla ve daha çılgın şakalar yapar olmuş.
Bir noktadan sonra artık kendini durduramayacağını fark etmiş. Ve bu yüzden kendini kurtarmak için arkadaşlarına yalanlar söylemeye başlamış.
Derken bir gün, yani 1 Nisan’da, yine bir şaka yapmaya karar vermiş. Bu sefer büyük, toplu bir şaka olacakmış. Tüm arkadaşlarıyla buluşmaya karar vermiş. Düşünmüş taşınmış ve sonunda planını yapmış: İçecek içerken bir anda nefesi kesiliyormuş gibi yapacakmış.
Buluşma günü gelmiş. Arkadaşlarıyla karşılaşmış, selamlaşmışlar ve birlikte oturmuşlar. Kendine bir içecek istemiş. İçecek gelince biraz beklemiş, bir yudum almış…
Ve bir anda öksürmeye başlamış, sonra da yerde yuvarlanmış. Herkes panikle ona bakarken o hâlâ devam etmiş.
En sonunda, “ŞAKA!” diye bağırmış.
Ama kimse gülmemiş. Herkes bu adamın şakalarından bıkmış durumdaymış. Ona artık bu şakaları neden yaptığını, bırakması gerektiğini söylemişler.
Adam yine sıkışınca, kendini kurtarmak için bir yalan daha söylemiş:
“1 Nisan!” demiş.
Ve işte bu olaydan sonra insanlar bu günü bir gelenek hâline getirmiş. Her yıl 1 Nisan’da, şakalar yaparak bu günü kutlamaya başlamışlar.
Görüşürüz!