Evde evcil hayvan beslemek insan psikolojisi için daha çok mutluluk mu yoksa kişiyi özgür hissetmekten alıkoyan bir bağımlılık mı getirir? Bu konuya benim gözümden bakalım.
Küçüklüğüm bahçeli bir evde geçti. Hayvanların içinde büyüdük diyebilirim. İlgilendiğimiz köpekler, kazlarımız, bir sürü tavşanımız, tavuklarımız, horozlarımız vardı. Onlarla oynamak, zaman geçirmek benim için harikaydı. Abim için de öyle. Onlardan korkup kaçardık bazen, o bile eğlenceliydi. Bizim evimizin içinde değillerdi ama onlarla ortak bir yaşam yaşıyorduk. Bu nedenle evcil hayvan beslemenin çok güzel olduğunu düşünüyorum. Tavukların yumurtalarını toplayıp yemek bile ne kadar güzel bir şeydi. Kendim girer toplardım kümese. Bunlar hayatta insanı çok mutlu eden ve enerjisini yükselten şeyler.
Diğer taraftan bakınca biraz farklı tabi. Biz abimle çok köpek istiyoruz ama annem hep şunu hatırlatıyor: “O bir canlı. Ona gerçekten zaman ayırabilecek miyiz? Gerekli sorumlulukları yerine getirebilecek miyiz? Sabah köpeğimiz bizi ihtiyacı için uyandırdığında kalkabilecek miyiz yoksa “Bugün pazar, uyumak istiyorum.” deyip sırtımızı mı döneceğiz? İhtiyaçlarını karşılamamız, köpeğimizi hava sıcak-soğuk demeden erken saatte dışarı çıkarmamız gerekecek. Daha kahvaltımızı yapmadan önce onunla ilgilenip doyuracağız. Ayrıca bu işin para tarafı da var.
Hayvan besliyor olmak insanı özgür hissetmekten alıkoyan bir durum da değildir. İnsanların psikolojisi üzerinde çok olumlu etkiler yapar ama bununla beraber bu durumun getireceği sorumluluklara da hazır olmamız ve öncesinde doğru karar verebilmek için detaylı düşünmemiz gereklidir.