Dedektif Layla

Bir sabah uyandığımda perdeyi açıp dışarıya baktım, kahvaltı etmek için aşağı indim. Anneme;

Layla – Anne bugün kahvaltıyı ben hazırlayabilir miyim?

Annem – Tabii olur Layla.

Bu arada anneme soruyu sorarken evet diyeceğini biliyordum. Sonra;

Layla – Anne yumurta mı, omlet mi?

Omlet seçeceksin.

Annem – Nereden bildin.

Layla – Bilmiyorum ki, ilginç, daha önce sana sormadım.

Kahvaltımı bitirince okula gittim ve arkadaşım Gemma’ya;

Layla – Gemma bugün yemekte ne var?

Gemma – Bugün yemekte ha…

Layla – Dur, tahmin edeyim hamburger, patates kızartması ve ayran değil mi?

Gemma – Yemek listesine mi baktın?

Layla – Hayır.

• O gün akşam eve gelince zihin okuyabildiğimi anladım. Büyüyünce dedektif olmak istiyorum çünkü dedektifler suçluları ve masumları sorguya çeker ve ne olduğunu anlamaya çalışırlar. Ben de yeteneğimi, suçlular veya masumlar hiçbir şey anlatmadığında kullanırdım. Mesela bir olay yaşandığında ben olaydaki insanları ve şahitleri sorguya çekerdim. Ne yaşadıklarını söylemeseler de onların zihinlerini okurdum ve ne yaşadıklarını kendim anlardım. Sonra bilgileri hem diğer dedektiflere hem de polislere anlatırdım ve ona göre cezalarını verirlerdi. Bu yüzden zihin okuma yeteneğimi çok seviyorum.