Hayvanların duygularını anlamak benim için çok güzel çünkü kendini anlatmaya çalışan hayvanların dilinden anlamadığımız için aç kalmak, üzgün olmak ve benzeri pek çok şeyi anlatmakta zorluk çekiyorlar.
Mesela bir gün boyunca hayvanlarla konuşabilme hakkım olsa kesinlikle ilk önce köpeğimi dinlerdim. Köpeğimin gözünden dünyayı incelemek ve fazladan istediği şeyleri yapmak benim için çok güzel olurdu.
Köpeğimden sonra ise bir hayvanat bahçesine giderdim. Oradaki hayvanlara kendilerini tutsak bir yerde hissedip hissetmediklerini sorardım. Sonuçta onlar da özgürlükleri kısıtlanan bir yerde kalmayı istemezler.
Hayvanat bahçesinden sonra sokak köpeklerine, neden bu kadar saldırgan olduklarını sorardım çünkü gerçekten ağır yaralar açabiliyorlar. Sokak köpeklerine şu soruyu sorardım:
“İnsanları kendinize karşı tehdit olarak mı görüyorsunuz?”
Son olarak en sevdiğim kısım, yani sokak kedileriyle konuşmak.
Onları anlamak bence daha farklı ve eğlenceli olurdu. Sokak kedilerine ise şu soruyu sorardım:
“Eğer bir insan olsaydınız yine de kedi mamaları yemeye devam eder miydiniz?”
Kısacası insanlarla konuşmak yerine hayvanlarla konuşabilseydim, en azından kalbimi kıran birileri olmazdı.
Belki arada sırada ısırabilirlerdi ama daha mutlu olacağım kesin.