Bugün sabah uyandığımda Mustafa kapıda beni bekliyordu. Mustafa, benim en yakın arkadaşım. Herkes ona Mustafa Kemal diyor ama ben ona sadece Mustafa derim. Çok cesur ve akıllı bir çocuk. Önce kahvaltı yaptık. Annem bize sıcak ekmek, peynir ve reçel verdi. Kahvaltıdan sonra Mustafa ile birlikte bahçeye koştuk. Bahçede uzun uzun sohbet ettik. Mustafa büyüyünce asker olmak istiyor. Bana hep ülkesini çok sevdiğini ve onu korumak için her şeyi yapabileceğini söylüyor. Ben de onun bu sözlerini dinleyince çok gurur duyuyorum. Sonra oyun oynadık. Mustafa, her zamanki gibi oyunda da liderdi. Onun takımında olduğum için çok şanslıydım. Diğer çocuklar da Mustafa’yı hep dinlerdi, çünkü o adil ve cesurdu. Oyun bittiğinde, bana dönüp şöyle dedi:” Bir gün çok büyük işler yapacağız, bunu unutma!” Ben de gülerek başımı salladım çünkü Mustafa ne derse hep gerçekleşir. Öğleden sonra birlikte dere kenarına gittik. Taşları suya atıp yarış yaptık. Mustafa’nın taşı her zaman daha uzağa giderdi ama o beni hep cesaretlendirirdi. Eve dönerken Mustafa bana hayallerinden bahsetti. İnsanların mutlu yaşayacağı bir ülke kurmak istediğini anlattı. Akşamüstü eve döndük. Mustafa vedalaşıp evine gitti. Bugün çok güzeldi çünkü Mustafa benim en yakın arkadaşım ve onunla geçirdiğim her an çok özeldi.