O gün çok özel bir gündü; yılbaşı zamanıydı. Yılda bir kez yaşanabilecek bu anı özel kılmak istedim. Yılbaşından üç gün önce bir işe başladım. Aslında bu konulara meraklı olduğumdan daha önceden de araştırmalar yapmıştım.
Konu, zamanın bükülmesiyle uzay-zaman kavramını bir süreliğine ortadan kaldırarak bir solucan deliğinden geçmişe ve geleceğe yolculuk yapabilmekti. Bu benim en büyük başyapıtım olacaktı çünkü son derece karmaşık bir konuydu ve milyarlarca farklı varyasyon yaratabilirdim. Bu yüzden çalışmalarımı devletten gizli yürütüyordum. Amacım, bu keşfi büyük bir başarıya dönüştürmekti. Oldukça zordu, ancak bu proje üzerinde tam yedi yıl çalışmıştım.
Yılbaşına iki gün kala, hiç uyumadan çalıştım. Sonunda yılbaşı günü gelmişti. Her yer ışıl ışıldı, herkes mutlu ve huzurluydu. Ben de projemi tamamlamıştım. Şimdi sıra test aşamasına gelmişti. Ancak bunun için tam yılın sonunu beklemeliydim ki bir aksilik çıkmasın.
Ve işte o an gelmişti!
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1… “Işınla!” dedim ve tam sekiz yıl öncesine gittim.
Orada hiç görmediğim dedem ve babaannem de vardı. Onları hep çok merak ederdim ve düşündüğümden bile daha güzeldiler. Hemen arka masalarına oturdum; beni görmemeleri gerekiyordu, çünkü eğer beni görürlerse geleceği değiştirebilirdim. Onları izlerken bir anda yanıma biri geldi ve heyecanla,
“Sonunda buldum! İşte, o sensin!” dedi.
Hiçbir şey anlamamıştım. Sadece “Siz de kimsiniz?” diyebildim.
Bana uzak bir gelecekten geldiğini ve benim çok ünlü, zengin bir bilim insanı olduğumu söyledi. Şaşkına dönmüştüm. O anda aklıma korkunç bir gerçek geldi…
Ben nasıl geri döneceğimi hesaplamamıştım!
“Hayır!”