Bir gece yarısı zifiri karanlıkta boş bir sokakta yürüyordum bu sokak benim apartmanımın bulunduğu sokağa çok benziyordu fakat her zamankinden sessiz ve ıssızdı.Bu durum başlarda beni endişelendirmese bile sonradan benim içimi ürpertmeye başlamıştı yaklaşık yarım saat yürüdükten sonra benim yaşadığım apartmanın birebir aynısını gördüm.İçerisinde ne olduğunu merak edip apartmanın kapısını açmaya çalıştım fakat kapı kilitliydi ve açılmıyordu ve cebime baktığımda anahtar yoktu.Bi an kapıyı boşverip gezinmeye devam etmeyi düşündüm fakat içimdeki merak bu düşüncemi değiştirdi ve sert bir hamleyle kapıya tekme attım.
Kapı açılmıştı fakat içeride ne ışık ne de bir yaşam olduğunu gösteren bişey vardı.Duyduğum tek şey yere damla damla düşen suyun sesiydi.Az da olsa yolumu görmemi sağlaması için cebimden çakmağımı çıkardım ve yaktım bu birazcık işime yaramıştı.İlk başta apartmanımızın yöneticisi olan Sami Bey’in evinin kapısının önüne gittim, kapıyı tıklattım ne bir ses duyabildim nede farklı bişey.Bu durum beni tedirgin etsede belki uyuyorlardır diye kendimi avuttum ve yoluma devam ettim. Sıradaki durağım apartmanın huysuz teyzesiydi. Ona huysuz dememin nedeni apartmandaki herkese ve her şeye karışırdı. Teyzeyi tanıdığımdan beri evine ne bir misafir nede bi insan gelmişti. Teyze dört kedisiyle beraber Sami Bey’in evinin karşısındaki evde yaşardı. Kapısına gittim ve tıklattım, içerden tiz bir kedi sesi geldi fakat tekrar tıklattığımda ne bir ses duyabilmiştim ne de farklı bişey.
Şimdi burada en merak ettiğim şey sırada kendi evimdi ve oraya doğru merdivenden çıkmaya başladım. Kapımın önüne gelmiştim kapıyı tıklattım ama gene ne bir ses nede farklı bişey vardı. Artık dayanamayıp kapıma sert bir tekme attım ve kapım açıldı. Evimin içinde gezinmeye başladım fakat yavaş yavaş çakmağımın gazı bitiyordu. Bunu fark edip hemen odama çakmak gazı almaya koştum fakat yetişemedim. Zifiri karanlıkta önümdeki hiç bir şeyi görmüyordum. Korkmaya başlamıştım ama bi anda odamın içerisinden gelen kırmızı bir ışık gördüm. Ne kadar korksamda genede ışığa gitmekten başka çarem yoktu. Odamın kapısına geldim ve kapıyı açtım. Birde ne göreyim bi tane adam havada uçuyor ve etrafından kırmızı ışıklar saçıyordu. Çok korkmuştum adama yakından baktığımda adamın ben olduğunu gördüm. Çıldırdığımı zannetmiştim odamdaki eşyalara zarar vermeye başladım. Kıyafetlerimi, kitaplarımı ne bulursam yere atıyordum ve bi anda her şey yok oldu. Galiba her şey rüyaydı dedim kendi kendime fakat gözlerimi açtığımda gördüklerime inanamadım. Etraf aynı rüyamdaki gibi dağınıktı. Yerde kitaplar, kıyafetler ve cam kırıkları vardı. Hemen bi anda üstümü değiştirip aşağı indim bir de ne göreyim Sami Bey apartmanın kapısında yanında da huysuz teyze vardı. Neden burda beklediklerini sorduğumda bana gece birinin apartmanın kapısını tekmelediği ve kırdığını, içeriye girip kapıları tıklattığını söylediler. Bi anda şok geçirdim rüyamda gerçeği mi yaşamıştım?